7 РАББИ сизни севгени ве сайлагъанынынъ себеби – сизинъ эписи халкълардан чокъ сайылы олгъанынъыз ичюн дегиль. Аксине, сен эписи халкълардан аз сайылы эдинъ.
О вакъытта оларнынъ сайысы пек аз, о ерде олар кельмешеклер эди.
О вакъыт инандылар Онынъ сёзлерине, макътав йырыны айттылар Онъа.
Биз бабаларымызнен гуна яптыкъ, ёлдан урулдыкъ, бозукълыкъ яптыкъ.
Мен инандым, шунынъ ичюн лаф этмеге башладым: «Чокъ азап чектим».
Сен инсан огъулларындан гузельсинъ, дудакъларынъдан мерамет тёкюле. Шунынъ ичюн Алла эбедиен сенден разы.
Деденъиз Ибраимге, сизни догъгъан Сареге бакъынъыз. Мен Ибраимни чагъыргъанда, о, бир адам эди. Мен оны багъышладым, онъа чокъ эвлятлар бердим.
Эр тюрлю къасеветлерини Озюне алды, юзюнинъ Мелеги оларны къуртарды, севгиси ве мераметинен оларны сатын алды, къадимий заманларда оларны къолларында алып ташыды.
ве оларгъа бойле айт: РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: Мен Исраильни сайлагъан куню къолумны котерип, Якъупнынъ союна ант эттим ве Мысыр мемлекетинде оларгъа Озюмни ачтым. Къолумны котерип, оларгъа шойле дедим: «Мен – РАББИ, сизлернинъ Алланъызым».
Шунынъ ичюн Исраиль халкъына бойле айт: – РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: Эй, Исраиль халкъы! Мен япаджагъымны сизлер ичюн дегиль, мукъаддес Адым ичюн япаджагъым. Сиз Меним Адымны башкъа халкъларнынъ арасында арам эттинъиз,
Омюр къапусы исе пек тарашлыкъ, ёлу да тар, бу ёлны тапкъанлар да аз.
Эй, аз олгъанлар, къоркъманъыз! Сизге Падишалыкъны багъышламакъ – Бабанъызнынъ истегенидир.
Яхшы ишлери ичюн дегиль, Алланынъ эйилиги ичюн сайлангъанлар. Акис алда эйилик энди эйилик олмаз эди.
Демек, Алла кимге мерамет эйлемеге истесе, онъа мерамет эте, ве кимнинъ юрегини къатты этмеге истесе, онынъ юрегини таш киби япа.
Я да эм паалы савутны, эм адий чёльмекни айны бир чамурдан ясамагъа чёльмекчининъ акъкъы ёкъмы?
Алланъыз олгъан РАББИ сизни чокълаштырды, ве сизлер энди кок йылдызлары киби чокъсынъыз.
Баба-деделеринъ Мысыргъа 70 джан олып кельген эди. Шимди исе Алланъ олгъан РАББИ сени кок йылдызлары киби чокъ сайылы япты!
Сиз РАББИ-Таалянынъ азиз халкъысынъыз. РАББИ сизни ер юзюндеки эписи халкълардан Озь шахсий халкъы этип сайлагъан.
О баба-деделеринъизни севе эди. Шунынъ ичюн оларнынъ эвлятларыны сайлады ве сизлерни Озюнинъ буюк къудретинен Мысырдан алып чыкъты.
Бакъынъыз, биз «Алланынъ балалары» адландырылайыкъ деп, Баба бизге не къадар буюк севги косьтерди! Керчектен де, биз Онынъ балаларымыз! Лякин дюнья бизни танымай, чюнки о, Бабаны танымагъан.
Мына бу севгидир: биз Алланы севдик дегиль, лякин бизни О севди ве Озь Огълуны гуналарымыз ичюн одев оларакъ ёллады.