Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Къануннынъ текрары 32:4 - Мукъаддес Китап

4 О – Къаядыр! Япкъанлары къусурсыз, ёллары адалетлидир. О – ишанчлы Алла, Онда акъикъатсызлыкъ ёкъ, О догъру ве инсафлыдыр!

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Къануннынъ текрары 32:4
66 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Сонъ Алла Озю яраткъан эр бир шейге бакъты, ве о, керчектен де пек яхшы эди. Акъшам тюшти, саба ачылды – бу, алтынджы кунь эди.


Олмайджакъ шей! Сен ойле япмазсынъ! Ярамай адамларнен берабер инсафлы адамларны ёкъ этмезсинъ. Эм ярамай, эм инсафлы адамнынъ такъдири бир олмаз. Сенден оладжакъ шей дегиль! Бутюн ер юзюнинъ Къадысы адалетсизлик япармы? – деди.


РАББИ яшай! Онъа, меним къаяма, шукюрлер олсун! Меним Алламны, Къуртарыджымны, къаямны шуретленъиз!


Исраиль Алласы, Исраильнинъ Къаясы манъа деди: Адамларгъа адалетли падишалыкъ япкъан адам, Алладан къоркъып падишалыкъ япкъан адам –


Шунынъ ичюн РАББИден къоркъунъыз, сиз япкъан ишинъизде дикъкъат этинъиз. Алламыз РАББИде адалетсизлик, экиюзьлюлик ве къапар алмакъ деген шей ёкъ.


Онынъ юрегини Озюнъе садыкъ олгъаныны корьдинъ, онъа васиет бердинъ, ханаанлыларнынъ, хитлилернинъ, аморлыларнынъ, перизлилернинъ, евуслыларнынъ ве гиргашлыларнынъ топракъларыны онынъ эвлятларына бермеге истединъ. Сонъ Сен ишанчлы олып, сёзюнъни беджердинъ.


Бойледже, анълагъан адамлар, мени динъленъиз! Яманлыкъ Алладан узакътыр, адалетсизлик Къудретлининъ янында ёкъ.


Сен исе айтасынъ: «Оны корьмейим. Давам Онынъ огюнде, Оны беклерим»,


Ким Онъа не япмагъа айтып олур? Ким Онъа: «Сен акъсызлыкъ эттинъ», – деп олур?


Алла адалетсиз суд этерми? Къудретли Олгъан акъикъатны чевирирми?


Башкъасы акъкъында гизлиден ошек айткъанны мен ёкъ этерим, юксектен бакъкъан ве юреги къабаргъан адамны асыл чыдамам.


Эгер кокке чыкъсам – Сен о ердесинъ, олюлер дюньясына тюшсем – анда да Сенсинъ.


РАББИ алчакъгонъюллилерни юкъарыгъа котере, ярамайларны исе ерге тюшюрип ташлай.


Коклер Алланынъ шуретини бильдире, кок къуббеси Онынъ яраткъаны акъкъында хабер бере.


Энди ачыкъ-айдын бильдим ки, РАББИ Озь Месихини къуртараджакъ; Онъ къолунынъ къуртарыджы кучюнен мукъаддес коклерден онъа джевап береджек.


Сенинъ алдынъда гунамны ачтым, ич бир къабаатымны гизлемедим. «Къанунсыз япкъанларымны РАББИге ачарым», – дедим, ве Сен гунамнынъ къабаатыны багъышладынъ. Сэла


Меннен берабер РАББИнинъ улулыгъыны бильдиринъиз; айдынъыз, берабер Онынъ Адыны шерефлейик!


Халкълар озьлери къазгъан чукъургъа тюшти, озьлери къойгъан тузагъына аякълары илинди.


Узун омюрнен оны тойдураджагъым ве онъа къуртарувымны косьтереджегим!»


РАББИ Озь къуртарувыны косьтерди, халкълар огюнде акъикъатыны ачты!


Сенинъ улу ве къоркъунчлы Адынъны шуретлесинлер! О – мукъаддестир!


Къапуларына шукюр этип киринъиз, азбарларына макътавлар айтып киринъиз! Шуретленъиз Оны, Адыны алгъышланъыз!


РАББИ Мусанынъ юзю огюнде кечти ве бойле илян этти: – РАББИ, РАББИ! Аджыгъан, эйилик эткен, тез ачувланмагъан, пек мераметли ве ишанчлы олгъан Алла!


Алланынъ бутюн япкъанлары эбедий оладжагъыны да анъладым: онъа бир шей къошмагъа я да алып ташламагъа чаре ёкъ. Адамлар Алладан къоркъсунлар деп, О, бойле иш япа.


Сени къуртаргъан Алланъны унуттынъ, сени сакълагъан Къаянъны акъылынъа кетирмединъ, бунынъ ерине шенълендирген багъларны осьтюрдинъ, ябан юзюм пытагъындан чубукъ сачтынъ.


Я РАББИ! Сен Меним Алламсынъ, Сени юксельтип, Адынъны макътарым. Сен аджайип ишни яптынъ, эвель-эзельден ниет эткенинъни толусынен беджердинъ.


Эбедиен РАББИге ишанынъыз, РАББИ-Тааля – эбедий Къаядыр.


Бунынъ ичюн РАББИ-ТААЛЯ бойле дей: – Бакъынъыз! Мен Сионда бир ташны – сыналгъан, къыйметли, коше башында темельташны къояйым. Онъа ишангъан адам къоркъмайджакъ.


Онынъ ичюн РАББИ сизлерге мерамет эйлемеге истеп, беклей, турып, сизлерни аджыйджакъ. РАББИ – адалетли суд эткен Алладыр, Онъа ишангъан эр кес бахтлыдыр.


Эр бири ельге къаршы бир къорув киби, борандан сакъланув ери, сувсуз топракъта бир чокъракъ, къуругъан топракътаки юксек къаянынъ аткъан талдасы киби оладжакъ.


Амма РАББИ-Тааля – акъикъаттыр! О, Тири Алла ве эбедий Падишадыр! Ер юзю гъазабындан титрей, халкълар ачувына даянып оламай.


Бирев макътанса, Мени анълагъанынен ве бильгенинен макътансын. Мен – РАББИм! Дюньяда севгинен яхшылыкъ этем, адалет ве догърулыкънен суд этем. Мен булардан разы олам, – дей РАББИ.


Шимди мен, Невукъаднеццар, эписи ишлери акъикъий ве ёллары адалетли олгъан Коктеки Падишаны макътайым, юксельтем ве шерефлейим. О, кибирленген адамларны алчакъгонъюлли япа биле.


– РАББИ-Таалям, меним Мукъаддес Аллам! Чокътан берли Сен булунасынъ! Биз ольмейджекмиз! Я РАББИ, Сен къасдийлилерни тек бизни суд этмеге ёлладынъ. Меним Къаям! Оларны Ехуда халкъыны джезаламагъа йибердинъ.


Сенинъ саф козьлеринъ яманлыкъкъа бакъып оламаз, Сен акъсызлыкъкъа даянып оламайсынъ. Айса не ичюн имансызларгъа бакъып отурасынъ? Ярамазлар инсафлыларны ёкъ эткенде, не ичюн индемейсинъ?


Онынъ ичиндеки РАББИ адалетлидир. О, акъсызлыкъ япмаз. Эр саба О, Озь догърулыгъыны косьтере. Яман ишлерни япкъанлар исе утанмаз.


Бойледже, Коктеки Бабанъыз киби, сиз де мукеммель олунъыз.


Сёз джан-тен олды ве бизим арамызда яшап башлады. Биз Онынъ шерефли ишлерини корьдик, Бабасынынъ бирден-бир Олгъанынынъ шерефли ишлерини. О, яхшылыкъкъа ве акъикъаткъа толу эди.


Алла Озь Къануныны Мусанен берген эди, эйилигини ве акъикъатыны исе Иса Месихнен ачып косьтерди.


Иса онъа деди: – Мен – ёл, акъикъат ве аят олам. Бабагъа келеджек эр ким тек Меним вастамнен келе.


Баба ич кимсени суд этмей, лякин суд этмеге акъкъыны бутюнлей Огълуна берди.


Олар билелер ки, бойле арекет эткенлер Алланынъ инсафлы Къанунына коре олюм джезасыны алмакъ кереклер, амма эп бир шай этелер, бундан да гъайры, шай эткенлерни макътайлар.


Билемиз ки, бойле ишлер япкъанларны Алла адалетнен суд этеджек.


Мына, сен тёвбе этмейип, инат олатурсанъ, озюнъе дешетли джеза азырлайсынъ. Алла адалетнен бу дюньяны суд эткенде, бу джеза Алланынъ гъазабы куню санъа келеджек.


Амма бизим акъсызлыгъымыз Алланынъ акълылыгъыны даа зияде косьтерсе, не айтайыкъ? Адамнынъ фикрине коре айтам: башымызгъа хышымыны ягъдыргъанда, Алла акъсыз олмазмы?


Эписи бир рухий ичимликни иче эдилер, оларнен берабер баргъан рухий къаядан сув иче эдилер. О къая исе Месих эди.


оксюзлернинъ ве тул къадынларнынъ даваларыны адалетли суд эте, ят халкълардан олгъанларны севе ве оларгъа питенен урба бере.


Ешурун семиз олгъан ве тепе башлагъан. Семиз олгъансынъ, шишманлангъансынъ, толушкъансынъ! Сонъ оны яраткъан Алланы къалдыргъан, озь къуртулыш Къаясындан игренген.


Сени дюньягъа кетирген Къаяны унуткъансынъ, сени дертнен догъгъан Алланы акъылынъдан чыкъаргъансынъ.


Бойлеликнен, буны билинъиз: Алланъ олгъан РАББИ – керчек Алладыр. О – ишанчлы Алла. Эгер адам Алланы севсе ве эмирлерини тутса, Алла Озь васиетини онынъ бинъинджи несилине къадар къорчалар ве садыкъ къалыр.


Эр бир яхшы ве мукеммель бахшыш юкъарыдан, коклердеки ярыкъларны яраткъан Бабадан келе. О, денъишип тургъан кольгеге ошамаз, ич бир вакъыт денъишмез.


Лякин тек бир Къанун Яратыджысы ве Суд Этиджи бар. О, эм къуртара, эм де ёкъ эте биле. Я сен ким оласынъ? Башкъа адамны не ичюн суд этесинъ?


Языда бойле айтылгъан: – Бакъынъыз! Мен Сионда темельташны къояйым. Мен Оны сайладым ве къыйметли яптым. Онъа инангъан адам ич утанмаз.


РАББИден башкъа мукъаддес ёкъ, Сенден башкъасы ёкъ! Алламыз киби къавий таянч ёкъ!


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ