Руханийнинъ къызы тул апай олгъанда я да акъайындан айырылгъанда ве онынъ балалары олмагъанда, о, озь яшлыгъы эвине, бабасынынъ эвине къайтса, о заман бабасынынъ отьмегини ашамагъа мумкюн. Ич бир тыш адам оны ашамасын.
Эгер имансыз акъай я да апай айырылмагъа истесе, айырылсын. О вакъыт, иманлы акъайнынъ я да апайнынъ башы багълы дегиль. Рабби бизни муаббетликке чагъыргъан.
Лякин башкъасы да оны кореджек козю олмайып, айырылышув кягъытыны язып ве къолуна берип, озь эвинден чыкъарса, я да онынъ экинджи, оны апай оларакъ алгъан акъайы ольсе,