6 Сонъра Шекемнинъ бутюн сакинлери ве бутюн Бет-Милло топлашып, Шекем шеэринде, эмен терекнинъ янында Авимелекни падиша яптылар.
Давут къаледе ерлешти ве онъа «Давут Шеэри» деген ад къойды. Миллодан башлап, о чевре-четини къурды.
Реховоам Шекемге кетти, ве эписи исраиллилер оны падиша япмакъ ичюн анда кельдилер.
Исраиллилер, Еровоамнынъ къайтып кельгени акъкъында эшитип, оны топлашувгъа чагъырттылар ве бутюн Исраильге падиша этип къойдылар. Давут сюлялесине исе тек Ехуда къабилеси къалды.
Еровоам Эфраим дагълы топрагъында Шекем шеэрини къавийлештирди ве анда ерлешти. Шу ерден барып, Пенуэл шеэрини янъыдан къурды.
Ёашнынъ хызметчилери онъа къаршы котерилип, фитнеджилик яптылар ве оны Бет-Милло шеэри янында, Силлагъа баргъан ёлунда ольдюрдилер.
Бу сёзлерни Ехошуа РАББИнинъ Теврат китабына язды ве балабан ташны алып, анда, РАББИнинъ Азиз Ери янында олгъан эмен тюбюне къойды.
Сонъ Авимелек бабасынынъ эвине, Офра шеэрине кельди ве озь етмиш агъа-къардашларыны, Еруббаалнынъ огъулларыны бир ташта ольдюрди. Тек Еруббаалнынъ кичик огълу Ётам сагъ къалды, чюнки о, сакъланып къуртулды.
Ётамгъа буны хабер эткенден сонъ, о, Геризим дагъынынъ тёпесине чыкъып, юксек сеснен къычырды: – Эй, Шекем сакинлери! Мени эшитинъиз, Алла да сизни эшитир!