41 Бундан сонъ Авимелек Арумада ерлешти. Зевул исе Гъаалны ве догъмушларыны Шекемден къувып чыкъарды.
Эвед огълу Гъаал: – Авимелек ким олгъан? Шекем де ким олгъан? Бизлер Авимелекке хызмет этейикми? О, Еруббаалнынъ огълу дегильми? Зевул онынъ ярдымджысы дегильми? Шекем бабасы Хаморнынъ адамларына хызмет этинъиз! Биз не ичюн Авимелекке хызмет этмек керекмиз?
Шеэрнинъ башлыгъы Зевул, Эвед огълу Гъаалнынъ лафларыны эшитип, яман ачувланды.
Лякин Авимелектен къачып башлады, Авимелек оларнынъ артына тюшти ве тап шеэр араба къапуларына къадар къувалады ве чокъусыны ольдюрди.
Экинджи куню шекемлилер шеэрден чыкътылар. Бунынъ хабери Авимелекке келип етти.