4 Олар Авимелекке Баал-Берит эвинден етмиш кумюш бердилер. Шу парагъа Авимелек чешит ярамай ве шаталакъ адамларны топлады, ве олар онынъ пешинден кетти.
Давут озь эвини багъышламагъа къайткъан сонъ, Микъал, Шаулнынъ къызы, оны къаршылап чыкъты ве: – Бугунь Исраиль падишасы хызметчилерининъ къадын къуллары огюнде насыл да шурет къазанды! Бир ахмакъ киби, сен озюнънинъ айып ерлеринъни косьтердинъ! – деди.
Онынъ янында бош, бозукъ адамлар топланды. Олар Сулейман огълу Реховоамгъа къаршы чыкътылар. Еровоам исе яш эди, онынъ юреги зайыф олды, ве о, оларгъа къаршы турып оламады.
Акъылсыз, ады бельгисиз олгъан адамлар, олар эр ерден къамчынен къувалангъанлар!
Топрагъыны ишлеген адамнынъ ашы бол олур, бош шейлернинъ пешинден чапкъан адам исе акъылдан эксик.
Онынъ пейгъамберлери – тюшюнджесиз ве ишанчсыз адамлар. Руханийлери исе азиз шейлерни арамлай, Къанунны бозалар.
Лякин инанмагъан еудийлер пахыллап, мейданлардан ярамаз адамларны алдылар, бир талай адам топладылар да, бутюн шеэрни аякъкъа турсаттылар. Олар Ясоннынъ эвине уджюм этип, Павелнен Силаны халкънынъ алдына алып чыкъкъанларыны талап эттилер.
Йифтах агъаларындан къачып, Тов мемлекетинде яшап башлады. Анда онынъ янында чешит ярамай адамлар топлашты ве Йифтахнен берабер ола эдилер.
Гидоннынъ олюминден сонъра исраиллилер кене ороспуланып, Баалларгъа табынып башладылар ве озюне Баал-Беритни алла оларакъ яптылар.
Юзюм багъчаларына кетип, махсулларыны джыйдылар, юзюмни юзюм сыкъкъан ерде сыкътылар, байрам яптылар. Сонъ озь аллаларынынъ эвине кетип, ашады-ичти ве Авимелекни сёгдилер.
Бутюн белягъа огърагъанлар, борджлу олгъанлар, джанлары гъам ичинде олгъанлар анда топлаштылар, ве Давут оларнынъ ёлбашчысы олды. Онен дёрт юзге якъын адам бирлешти.