20 Эгер де догъру ве инсафлы шей япмагъан олсанъыз, Авимелектен атеш чыкъсын ве Шекем сакинлерини ве Бет-Миллоны якъсын! Шекем сакинлеринден ве Бет-Миллодан атеш чыкъып, Авимелекни якъсын!
Ярамайлар озь авларына тюшер, мен исе къуртулып кетерим.
РАББИнинъ сеси кучьлюдир, РАББИнинъ сеси улудыр!
Учь юз аскер борулар чалгъанда, РАББИ ойле япты ки, ордудаки кишилер силяларыны бир-бирлерине къаршы догъурттылар. Оларнынъ ордусы Церера тарафкъа тап Бет-Шиттагъа къадар къачып барды. Озен янына, Таббат янындаки Авел-Мехолагъа къадар къачып кеттилер.
О исе джевап берип: «Эгер мени керчектен де падиша япсанъыз, айды, келинъиз, меним талдамда сакъланынъыз. Эгер мени падиша япмасанъыз, когем чалысындан атеш чыкъар ве бутюн Ливан кедрлерини ёкъ этер!» – деди.
Эгер сизлер бугунь Еруббаалгъа ве онынъ эвлятларына догъру ве инсафлы шей япкъан олсанъыз, айды, Авимелекке къувана беринъиз, о да сизге къувансын.
Бундан сонъ Ётам Беэр шеэрине къачып кетти. Агъасы Авимелектен узакъкъа кетип, анда ерлешти.
Лякин Алла Авимелек ве Шекем сакинлерининъ арасына бир яман рух йиберди, ве шекемлилер Авимелекке хаинлик япып башлады.
Авимелек озюнинъ отрядынен шеэр къапусыны запт этти, къалгъан эки отряд исе шеэрден чыкъкъанларгъа атылып, эписини ольдюрди.
Сонъра Шекемнинъ бутюн сакинлери ве бутюн Бет-Милло топлашып, Шекем шеэринде, эмен терекнинъ янында Авимелекни падиша яптылар.