2 – Шекем сакинлерине айтынъыз: «Сизге не яхшы оладжакъ: сизни Еруббаалнынъ етмиш огълу, я да бир киши идаре этсинми? Унутманъыз ки, мен сизинъ къан-къандан, кемик-кемиктен догъмушынъызым».
Лаван онъа: – Керчектен де, сен меним кемигим, меним вуджудымсынъ! – деди. Якъуп онда бир ай отурды.
Амасагъа да айтынъыз: «Сен меним къандаш тувгъаным дегильсинъми? Эгер сени Ёавнынъ ерине омюрбилля орду башы этип къоймасам, Алла бойнумны урсун!»
Бутюн Исраиль Хеврон шеэрине Давуткъа келип, онъа: – Биз эпимиз сенинъ сой-сопларынъ, – дедилер.
чюнки биз – Онынъ беден къысымларымыз.
Балаларнынъ беденлери олгъанлары ичюн, О, Озю оларгъа ошап, бойле бир беденде кельди. Олюм ярдымынен ольдюрмеге кучю олгъан Шейтанны кучьсюз япты
Гидоннынъ етмиш огълу бар эди, чюнки апайлары чокъ эди.
Сизлер исе шимди онынъ союна къаршы исьян котердинъиз, онынъ огъулларыны ольдюрдинъиз. Бир ташта етмиш кишини ольдюрдинъиз! Авимелекни исе, тек догъмушынъыз олгъаны ичюн, Шекем сакинлерине падиша этип къойдынъыз. О исе, бабама къуллукъ эткен апайнынъ огълу.
Сонъ Авимелек бабасынынъ эвине, Офра шеэрине кельди ве озь етмиш агъа-къардашларыны, Еруббаалнынъ огъулларыны бир ташта ольдюрди. Тек Еруббаалнынъ кичик огълу Ётам сагъ къалды, чюнки о, сакъланып къуртулды.