3 Халкъкъа илян эт: «Ким къоркъып къалтыраса – кери къайтсын, Гилад дагъларындан кетсин!» – деди. Бундан сонъ, 22 000 аскер эвине къайтып кетти, 10 000 исе къалды.
О, де бир шейге, де башкъа шейге дикъкъат этип, урлукъкъа озюнде тамыр атмагъа ёл бермей. Онынъ башына шу сёз ичюн къаза-беля кельсе ве оны къуваласалар, о бирден ёлундан къайта.
Бойлеликнен, сонъундакилер биринджи ве биринджилер исе сонъунда оладжакълар.
Сонъ реберлер ордугъа бойле айтсынлар: «Ким къоркъакъ ве тавшан юреклидир? О адам эвине къайтсын. Ёкъса о, башкъаларыны да рухтан тюшюрир».
Олар Къозунен дженк этеджеклер, амма Къозу оларны енъеджек, чюнки Къозу – раббилернинъ Раббиси ве падишаларнынъ Падишасыдыр. Онен берабер олгъанлар – чагъырылгъан ве сайлангъан ишанчлы адамлардыр.
Амма къоркъакъ, имансыз, игренч, адамларны ольдюрген, ороспу, джады, путперест ве бутюн яланджыларнынъ къысмети – атеш ве кукюрт янгъан гольдедир. Бу, экинджи олюмдир.
Гидон бутюн Менашшенинъ къабилесине хаберджилерини ёллады, ве оларнынъ эписи онынъ артындан кетмек ичюн топлашты. Ашер, Зевулун ве Нафталий къабилелерине де хаберджилер ёллады – олар да онынъ огюне кельдилер.