– Сен бус-бутюн ёкъ этиледжексинъ! Хырсызлар келип, гедже сени чайпагъан олсалар, тек кереклерини алыр эди. Юзюм джыйгъан адамлар санъа кельген олсалар, бир къач салкъым къалдырыр эди.
Олар, ич бир шей къалмагъандже, айванларынънынъ несилини ве топрагъынънынъ махсулыны ашайджакълар. Сени ёкъ этмегендже, олар санъа не ашлыкъ, не яш шарап, не зейтюн ягъы, не бузав, не улакъ, не къозунъны къалдырмайджакълар.