12 Тур, Девора, тур! Тур, тур, тюркю йырла! Тур, Баракъ! Авиноам огълу, эсирлеринъни алып кель!
Ярамайлар ве хаинлер агъызларыны ачып, манъа ялан айталар.
Акъкъан сув киби, олар ёкъ олып кетсинлер, олар яйларыны тарткъанда, окълары сынып къалсынлар.
Чыкъчыкъ балабан киби, олар ирип кетсинлер; олю догъулгъан балалар киби, олар кунешни корьмесинлер.
Озь юзюнъни къулунъдан гизлеме! Юрегим яна. Манъа тез джевап бер!
Халкълар оларны алып, ерлерине кетиреджек, ве анда, РАББИнинъ топрагъында, халкълар исраиллилернинъ къуллары оладжакъ. Озьлерини эсирликке алгъанларны эсирликке аладжакъ, залымларынынъ устюне эфендилик этеджек.
Вай-вай-вай! Сен башкъаларны йыкъып ёкъ эте эдинъ, сени исе бир кимсе йыкъмады. Башкъаларны алдата эдинъ, сени исе бир кимсе алдатмады. Йыкъып битиргенинъден сонъ, сени де йыкъаджакълар, алдатып битиргенинъден сонъ, сени де алдатаджакълар.
Эй, Ерусалим! Котериль, котериль, тур аякъкъа! РАББИ санъа Озь къолунен къадени берди, къаде Онынъ ачувына толу эди. Сен къадеден ичтинъ ве аякъларынъда турып оламадынъ.
Котериль, котериль, эй, РАББИнинъ къолу! Къудретли ол! Къадимий заманлардаки киби, эвельки несиллерде олгъаны киби, котериль! Сен Рахавны парча-парча кесмединъми? Денъиз аждерханы урмадынъмы?
– Тур, парылда, ярыгъынъ кельди, РАББИнинъ Шурети устюнъден догъды.
Бу ерде уянып, козьлеримни ачтым. Юкъум татлы эди.
Энди кереги киби, озюнъизни къолгъа алынъыз ве гуна япманъыз! Сизинъ айыбынъызгъа, сизлерден базыларынъыз Алланы бильмейлер.
Шу себептен айтылгъан ки, О, юксекликке котерильди, эсирлерни эсирге алды, инсанларгъа бахшышлар берди.
чюнки эр ачылгъан шей – ярыкътыр. Шунынъ ичюн бойле айтылгъан: «Эй, юкълагъан, тур ве олюлерден котериль, ве Месих сени ярыкълатыр».
озюне келирлер ве оларны эсирге алгъан, озь истегенини япмагъа меджбур эткен Шейтаннынъ къапкъанындан къуртулырлар.
Сагъ къалгъан йигитлер мырзаларгъа кельди, манъа РАББИнинъ халкъы кельди, кучьлю аскерлер кельди!