5 Дёртюнджи куню саба эрте левийли турып, ёлгъа азырланып башлады. Къайнатасы киевине: – Отур, аша. Ёлгъа чыкъмаздан эвель, бираз отьмек ашап такъатлан, – деди.
Сизге къапынмакъ ичюн, отьмек кетиририм. Сонъ кетерсинъиз, эписи бир огюмден, къулунъызнынъ огюнден кечесинъиз, – деди. – Яхшы, – дедилер олар, – ойле де яп.
Сонъ падиша Алланынъ адамына: – Кель, эвиме кир, аш аша, мен санъа бир бахшыш берерим, – деди.
«Меним сайлагъанларыма тийменъиз, пейгъамберлериме яманлыкъ этменъиз!»
Иса исе оларгъа шай деди: – Меним ашым – Мени Ёллагъаннынъ ирадесини беджермек ве Онынъ ишини битирмектир.
Сонъ аш ашап, такъатланды. Бир къач кунь Дамаскта Исанынъ шегиртлеринен берабер эди
Яш къадыннынъ бабасы оны мусафирликте къалмагъа къандырды. Учь кунь, учь гедже девамында анда олып, олар берабер ашады-ичтилер, анда юкъладылар.
Бешинджи куню левийли саба эрте турып, кене ёлгъа чыкъмагъа истеди, лякин къайнатасы кене: – Бираз отьмек ашап такъатлан, акъшамгъадже къал, – деди. Олар экиси кене софра башында къалдылар.
Даа онъа басылгъан инджир парчасыны ве эки багъ къуругъан юзюм бердилер, ве о, ашап такъатланды. О, учь кунь ве учь гедже ашамагъан-ичмеген экен.