10 – Сен мени алдаттынъ! – деди Далила. – Сен манъа ялан айттынъ! Айтса манъа, сени насыл багъламакъ мумкюн?
Олар манъа дёрт кере айны шу хаберни йибердилер, амма мен эп айны шойле джевап бердим.
Башкъа адамгъа къаршы ботен шаатлыкъ этме, агъзынъдан ялан лаф чыкъмасын.
Меним халкъым сюрю-сюрю санъа келе, сенинъ огюнъде отурып, сёзлеринъни динълей, амма оларны беджермей. Олар тек беден истеклери акъкъында лаф этелер, тек озь файдасы ичюн иш япалар.
Иса онъа: – Иуда, сен Инсан Огълуны опип сатасынъмы? – деди.
– Эгер мени янъы, даа къулланылмагъан аркъаннен багъласалар, мен зайыфлашып, адий адам киби олурым, – деди онъа Шимшон.
– Сен мени эп алдатасынъ! – деди Далила Шимшонгъа. – Ялан айтасынъ! Ач сырынъны, сени ненен багъламакъ мумкюн? – Эгер меним еди сач орюмимни басмагъа токъусанъ ве оларны агъач иненен пекитсенъ, мен зайыфлашып, адий адам киби олурым, – деди онъа Шимшон.
– Эгер мени даа чий, къурумагъан еди дане дамарнен багъласалар, мен зайыфлашып, адий адам киби олурым, – деди онъа Шимшон.
Фелестинлилер исе ичери одада сакъланып отура эдилер. – Шимшон! Сени алмакъ ичюн фелестинлилер кельди! – деди Далила. Шимшон бу дамарларны, алевленген кетен йиплери киби, узип ташлады. Къуветининъ сыры ойле де сыр олып къалды.