7 Шимшон оларгъа: – Ойле япкъан ишинъиз ичюн, сизлерден толусынен акъкъымны алмагъандже токътамам! – деди.
Севимли агъа-къардашларым, озьлеринъиз очь алманъыз, Алланынъ гъазабына ер беринъиз. Язылгъан ки: – Очь алмакъ Меним къолумда, джезасыны Мен берерим, – дей Рабби.
Шимшонны РАББИнинъ Руху къаплады. Шимшон Ашкелонгъа кетип, анда отуз киши ольдюрди, урбаларыны чыкъарып, тапмаджасыны чезген адамларгъа берди. Сонъ исе пек ачувлы алда бабасынынъ эвине къайтып кетти.
Анасы ве бабасы буларнынъ эписи РАББИден олгъаныны бильмей эдилер. РАББИ фелестинлилерге уджюм этмек ичюн, фурсат беклей эди. О заманларда фелестинлилер исраиллилерге укюм эте эдилер.
Фелестинлилер: – Буны ким япты? – деп сорагъанда, оларгъа: – Шимшон, тимналы адамнынъ киеви. Чюнки о, Шимшоннынъ апайыны башкъа адамгъа, аркъадашына берди, – деп джевап бердилер. Фелестинлилер барып, о апайны бабасынен берабер якътылар.
Сонъра фелестинлилерге атылып, оларнынъ аякъ-баджакъларыны къырды, чокъусыны да ольдюрди. Сонъ кетти ве Этам къаясынынъ тюбюндеки къобада ерлешти.