8 Бираз вакъыт кечкен сонъ, шу къызны апай алмакъ ичюн, Шимшон кене анда кетти. Ольдюрген арслангъа бакъмакъ ичюн ёлдан бурулды ве анда, арсланнынъ леши ичинде, бир талай балкъуртлар ве бал корьди.
Ахыры-сонъу Якъуп Лавангъа: – Хызметимнинъ вакъты битти. Манъа апайымны бер, мен онъа эвленмеге истейим, – деди.
Бал тапсанъ, къарарынен аша, арткъач ашасанъ, къусарсынъ.
Бойле фикирге кельген вакъытта, гедже онынъ тюшюнде Раббиден бир мелек келип: – Эй, Давутнынъ огълу Юсуф! Сен Мерьемге эвленмектен асыл къоркъма. Онынъ къарнындаки Бала – Мукъаддес Рухтандыр.
Шимшон Тимнагъа келип, шу къызнен лаф этти ве оны пек бегенди.
Шимшон бир авуч балны алды да, ашай-ашай ёлуны девам этти. Анасы-бабасына келип, оларны балнен сыйлады, амма балнынъ арслан лешинден алгъаныны айтмады.