Лякин олар: – Бизлер шарап ичмеймиз, – дедилер. – Рекъавнынъ огълу Ёнадав бабамыз бизге бойле буюрды: «Омюрбилля не сиз, не де балаларынъыз шарап ичменъиз,
Къадын акъайына келип, бойле айтты: – Манъа Алланынъ адамы кельди. Онынъ къыяфети Алланынъ Мелеги киби, пек къоркъунчлы эди. Мен ондан къайдан кельгенини сорамадым, о да манъа адыны айтмады.