2 О заманларда бир адам яшай эди. О, Дан къабилесинден Цора шеэринден эди. Ады Маноах эди. Онынъ апайы юкке къалып, бала догъурып оламай эди.
Сарей бала тапып оламай эди, онынъ баласы ёкъ эди.
Ибрамнынъ апайы Сарей онъа бала тапмай эди. Онынъ Хагъар адлы мысырлы хызметчи къызы бар эди,
Апайы бала тапып оламагъаны ичюн, Исхакъ РАББИге дува этти. РАББИ Исхакънынъ дувасыны эшитти, ве апайы Рефикъа юклю олды.
Дан озь халкъына акимдарлыкъ этеджек, Исраильнинъ башкъа къабилелери киби оладжакъ.
Кирьят-Яримнинъ сойлары: йитрлилер, путлылар, шуматлылар, мишралылар. Мишралылардан цоралылар ве эштаоллылар келип чыкъты.
Лякин оларнынъ балалары ёкъ эди. Элизабет къысыр, олар экиси де энди къартайгъан эдилер.
Алчакълыкъта олгъан шеэрлер булардыр: Эштаол, Цора, Ашна,
Оларнынъ топракъларында бойле шеэрлер бар эди: Цора, Эштаол, Ир-Шемеш,
Алланынъ Мелеги Гилгалдан Бохим шеэрине келип: – Мен сизни Мысырдан чыкъарып, бабаларынъызгъа бермеге ант эткен топракъларгъа алып кельдим. «Мен сизлерге берген васиетимни бир вакъыт бозмам.