10 Апай деръал акъайына чапып кельди ве: – Манъа кельген анавы адам кене кельди! – деди.
Къадын акъайына келип, бойле айтты: – Манъа Алланынъ адамы кельди. Онынъ къыяфети Алланынъ Мелеги киби, пек къоркъунчлы эди. Мен ондан къайдан кельгенини сорамадым, о да манъа адыны айтмады.
РАББИ Маноахнынъ сесини эшитти. РАББИнинъ Мелеги кене онынъ апайына кельди. Апай тарлада отура эди, онынъ акъайы Маноах янында ёкъ эди.