Сен де, Вифлеем-Эфрата, Ехуданынъ баш шеэрлери арасында кичик олсанъ да, сенден Мен ичюн Исраильнинъ Башлыгъы чыкъаджакъ. Онынъ тамырлары заманларнынъ башындан, эбедийликтен келип чыкъа.
Онынъ отуз огълу бар эди. Отуз къызыны о союндан тышкъа акъайгъа берди, огъулларына да союндан тыш отуз къыз алды. О, еди йыл девамында Исраильнинъ къадысы олды.
О заманларда Исраильнинъ падишасы ёкъ эди. Эфраим дагъларынынъ этеклеринде бир левийли яшай эди. О, озюне апай оларакъ Ехудадаки Вифлеемден бир джарие алды.
Бир кунь РАББИ Смаилге деди: – Шаулгъа даа не къадар янаджакъсынъ? Мен оны Исраиль падишалыгъы тахтындан алып ташладым. Бойнузынъны ягънен толдур да, бар. Мен сени вифлеемли Йишайгъа ёллайым. Онынъ огъуллары арасында Мен падишалыкъкъа ляйыкъ адамны таптым.