3 Сизлерден ярдым кельмейджегини анълагъан сонъ, мен озюм, джанымны аямайып, аммонлыларгъа къаршы чыкътым. РАББИ оларны меним къолума берди. Сизлер энди не ичюн манъа къаршы дженклешмеге чыкъасынъыз?
Бизим башлыгъымыз – Алла. Онынъ руханийлери сизлерге къаршы янъгъырагъан боразанларда телюке сигналы чалалар. Эй, Исраиль огъуллары! РАББИнен, бабаларынъызнынъ Алласынен дженклешменъиз! Сиз ич бир вакъыт енъмезсинъиз!
Башымны неден телюкеге къояйым? Омрюмни неден озь къолума алайым?
Олар меним джанымны сакъламакъ ичюн, озьлерини олюм телюкесине огърата эдилер. Оларгъа ялынъыз мен дегиль, халкъларнынъ иманлылар джемиетлери де миннетдарлыкъ бильдире.
Олар оны Къозунынъ къанынен ве Онынъ акъкъында хаберинен енъдилер. Олар озь джанларыны аджымадылар ве ольмеге азыр олдылар.
Мен джанынъны агъыртмадым, сен исе манъа ярамайлыкъ истеп, меннен дженклешмеге кельдинъ. Шимди Суд Этиджи РАББИ исраиллилерни ве аммонлыларны суд этсин!» – деди.
Йифтах оларгъа джевап берди: – Мен ве халкъым аммонлыларнен къатты давалаштыкъ. Мен сизлерни чагъыргъан эдим, амма сиз манъа ярдымгъа кельмединъиз.
Йифтах бутюн Гилад сакинлерини топлап, эфраимлилерге къаршы дженк башлады. Эфраимлилер: «Эй, гиладлылар, сиз Эфраим ве Менашше топрагъында яшагъан эфраимли къачакъларсынъыз!» – деп, гиладлыларны акъаретлегенлери ичюн, гиладлылар эфраимлилернинъ ордусына уджюм этип, оларны енъдилер.
Меним бабам сизлер ичюн дженклешти, сизни мидьянлылардан къуртармакъ ичюн, джаныны аджымады.
О, фелестинлилерни енъмек ичюн, озь джаныны аямады, ве РАББИ бутюн Исраильге буюк къуртулыш багъышлады. Сен буны корип, къувана эдинъ. Шимди исе не ичюн къабаатсыз къанны тёкип, гуна ишлеп, Давутны себепсиз ольдюрмек истейсинъ я? – деди.
О къадын Шаулнынъ янына келип, онынъ зияде къоркъкъаныны корьди ве: – Ана, къулунъ сёзлеринъни динълеп, джаныны олюм хавфы алтында къалдырды, сен берген эмиринъни беджерди.