11 РАББИ оларгъа джевап берип: – Сизни мысырлылар ве аморлылар, аммонлылар, фелестинлилер ве
О куню РАББИ исраиллилерни мысырлыларнынъ къолундан къуртарды. Исраиллилер денъизнинъ ялысында мысырлыларнынъ олюлерини корьдилер.
Бойледже, исраиллилер Огны, онынъ огъулларыны ве бутюн халкъыны ёкъ этти, кимсени сагъ къалдырмады, топрагъыны да басып алдылар.
Исраиллилер Къызыл денъизден, къуру топракътан киби, иман ярдымынен кечтилер. Мысырлылар исе кечмеге арекет этип, богъулып ольдилер.
Оларны Мысыр топракъларындан чыкъаргъан бабаларынынъ Алласы РАББИни унуттылар. Олар башкъа аллаларгъа бакъып башладылар, чевре-четинде яшагъан халкъларнынъ аллаларына табынып башладылар ве бойле этип РАББИни ачувландырдылар.
О, оларгъа: – Меним артымдан юрюнъиз. РАББИ моавлы душмаларынъызны къолунъызгъа берди, – деди. Исраиллилер онынъ артындан кетип, Иордан озениндеки Моавгъа кечит ёлуны къолуна алдылар, ве кимсеге кечмеге ёл бермедилер,
Эхуддан сонъ Анат огълу Шамгъар кельди. О, 600 фелестинлини сюйрю таякънен ольдюрди. О да Исраильни къуртара эди.
Якъуп Мысыргъа кельген сонъ, бабаларынъыз РАББИни чагъырып башлады, ве РАББИ оларгъа Муса ве Харунны ёллады. Олар бабаларынъызны Мысырдан чыкъарып, бу ерде ерлештирдилер.