7 Онынъ ичюн Ордуларнынъ РАББИси бойле дей: – Бакъынъыз, оларны иритип сынайджагъым. Халкъыма башкъа не япып олурым?
Сонъ Авишалом: – Ич олмагъанда, къардашым Амнон бизнен барсын, – деди. Падиша: – Онъа сеннен кетмеге кереги ёкъ, – деди.
Бабаларынынъ Алласы РАББИ Озь халкъыны ве Озь яшагъан ерини аджыгъаны ичюн, оларгъа къач керелер озь хаберджилеринен хабер ёллады.
Исраильнинъ Къорчалайыджысы не юкъусырар да, не юкълар.
Омрюм боюнджа Санъа шукюр этеджегим, къолларымны Сенинъ Адынънен юкъарыгъа котереджегим.
Къолумны санъа къаршы узатып, кумюшни ириткен киби, сени иритирим, къошмалардан сени арындырырым.
Иште, сизлерни сынадым, амма кумюшни ириткенлери киби дегиль, сени сыкъынты оджагъында темизледим.
Къолларынъыз къаннен, пармакъларынъыз къабаатнен арамланды. Агъзынъызнен ялан айтасыз, тилинъизнен яманлайсыз.
Эфраим къыйметли огълум дегильми, аджеба? Джан-юректен севген балам дегильми? Онъа къаршы чокъ кере айткъан олсам да, оны ич бир вакъыт унутмадым, онынъ ичюн ичим-багърым яна, онъа мерамет косьтеририм, – дей РАББИ.
– Ерусалимнинъ сокъакъларында юрюнъиз, чеврелерини бакъып, билинъиз, шеэр мейданларында къыдырынъыз. Эгер адалетли кишини, догърусыны къыдыргъан адамны тапсанъыз, бу шеэрни багъышлайджагъым.
– Халкъымнынъ ёлларыны сынап, бильмек ичюн, сени оларнынъ арасына ерлештирдим, бир къале киби эттим.
Эй, Исраиль огъуллары! РАББИнинъ сёзюни динъленъиз! РАББИ бу ерде яшагъанларны къабаатлай, чюнки мемлекетте не акъикъат, не мерамет бар, ве адамлар Алланы бильмейлер.
Къалгъан учьте бир пайыны атешке алып кетиреджегим, оларны, кумюш киби, иритип темизлейджегим, алтын киби, сынайджагъым. Олар Мени Адымнен чагъыраджакъ, ве Мен оларгъа джевап береджегим. Мен: «Олар – Меним халкъым», – дейджегим. Олар да: «РАББИ – Алламыз», – дейджеклер.
О, темизлемеге башлайджакъ ве кумюшни иритип темизлейджек. О, Левийнинъ огъулларыны темизлейджек, алтын ве кумюш киби иритип арындыраджакъ, ве олар догърулыкънен РАББИге бахшышларны ве къурбанларны кетиреджек.
Сыналгъан иманынъыз ёкъ оладжакъ алтындан къыйметли олсун – алтын атешнен сыналса да, эпбир ёкъ оладжакъ – ве, Иса Месих кельгенде, сизлерге макътав, шурет ве урьметни къазандырсын.
Севгилилерим, сизлерни сынамакъ ичюн башынъызгъа келеяткъан атешли сынавгъа, худжур бир вакъиагъа киби шашманъыз.