Мен РАББИнинъ ачувына толудырым, оны ичимде тутып оламайым. – Сокъакъта оны балаларгъа, топлангъан йигитлернинъ устюне ягъдыр. Апайнен акъай да, къартларнен къарт деделер де тутуладжакъ.
Буны анълайджакъ акъыллы адам бармы? РАББИнен лаф эткен адам не ерде? Мемлекет не себептен гъайып олгъаныны анълатсын, адамсыз чёль киби неден харап олгъаныны бильдирсин.