Иште, узакъ мемлекеттен халкъымнынъ къызы къычыра: «Сионда РАББИ ёкъмы, аджеба? Падиша анда дегильми?» – Ябанджы бош путларынен Мени не ичюн ачувландырдылар? – дей Рабби.
Алкъагъа алынув вакъты биткенде, сачларнынъ учьте бир къысмыны шеэрнинъ ортасында якъ. Даа учьте бир къысмыны алып, оны шеэрнинъ чевре-четинде къылычнен парча-парча кес. Къалгъан учьте бир къысмыны ельге савур. Мен ачыкъ къылычымнен оларны къувалайджагъым.
Мен оларны танымагъан халкълар арасында дагъыттым. Бу топракъ олардан сонъ бакъымсыз къалды, анда кимсе бармай, кимсе къайтмай эди. Олар истенильген мемлекетни дешетли ерге чевирдилер.