Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Йирмея 7:26 - Мукъаддес Китап

26 Амма олар Мени динълемедилер, къулакъ асмадылар ве инат олып, деделеринден бетер олдылар.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Йирмея 7:26
44 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Ехуда РАББИнинъ огюнде ярамай шейлер япты, бабаларынынъ ишлеген гуналарындан чокъ гуна ишлеп, Оны даа да бетер гъазапландырды.


Сен исе сенден эвель кельгенлернинъ эписинден чокъ ярамайлыкъ яптынъ. Барып, Мени ачувландырмакъ ичюн, озюнъе башкъа аллалар ве путларны яптынъ. Мени исе бутюнлей ред эттинъ.


Амма олар динълемедилер, РАББИ олгъан Алласына иман этмеген бабалары киби, инат олдылар.


Онынъ къарарларындан вазгечтилер ве Алла оларнынъ бабаларына берген васиетини ред эттилер, О, ачкъан шаатлыкъларыны да ред эттилер, бош путларнынъ пешинден кетип, озьлери бош олдылар. РАББИ оларгъа къомшу миллетлернинъ япкъанларыны япмагъа ясакъ этсе де, олар шуны эп бир яптылар.


Бабаларынъызгъа ошап, энъсеси къаткъанлар киби олманъыз. РАББИге боюн эгинъиз, Онынъ омюрбилля азиз эткен Мукъаддес Ерине келинъиз, Алланъыз РАББИге хызмет этинъиз, ве Онынъ гъазап атеши сизлерден узакълашыр.


РАББИ Менашше ве онынъ халкъына айтып анълатты, лякин олар къулакъ асмады.


Бабасы Менашше боюн эгди, лякин Амон РАББИнинъ огюнде боюн эгмеди, аксине, Амон озь къабаатларыны чокълаштырды.


Сен оларны Сенинъ Къанунынъа къайтмагъа тенбиелединъ, амма олар кибирли олып, Сенинъ эмирлеринъни динълемедилер. Сенинъ къарарларынъны бозып, гуна яптылар. (Бу къарарлар исе оларны беджерген адамгъа омюр берелер.) Олар исе беллерини букмедилер, боюнларыны эгмедилер, Сени динълемедилер.


Сыкъ опькени эшитип, юрегини инатландыргъан адам апансыздан эляк олур, – арткъа ёлу олмаз.


Инат олгъанынъны, бойнунъда демир дамарлары, манълайынъ да бакъырдан япылгъаныны биле эдим.


Юзюм багъым ичюн даа нелер япмакъ кереким? Мен япмагъан шей къалдымы? Яхшы юзюм береджегини беклегенимде, не ичюн о, кийик экши юзюмни берди?


Амма олар динълемедилер, къулакъ асмадылар, эр бири озюнинъ къара юрегининъ инатлыгъына коре яшай эдилер. Бу васиетте буюргъанларымны беджермегенлери ичюн, Мен онда бутюн айтылгъаныны башларына кетирдим.


Сиз исе деделеринъизден даа бетер этесинъиз. Эр биринъиз юрегинъизнинъ яман инатлыгъына коре яшайсынъыз, Мени динълемейсинъиз.


Деделеринъиз Мени не динъледи, не де къулакъ астылар. Оларнынъ энъселери къатты олды, Мени динълемедилер, огютлеримни де къабул этмедилер.


– Исраильнинъ Алласы, Ордуларнынъ РАББИси бойле дей: Бакъынъыз! Мен бу шеэрге ве чевресиндеки эписи койлерге айткъан бутюн беляларны тюшюреджегим. Олар энъселерини къаттырып, инат олдылар, сёзлеримни динълемедилер, – деди.


Тынчлыкъ куньлеринъде сеннен лаф эткенде, сен: «Динълемейджегим», – дединъ. Озюнъни яшлыгъынъдан бойле туттынъ, сёзюмни ич динълемединъ.


– Амоннынъ огълу Ёшия 13-юнджи йылы Ехудада падишалыкъ эткенинден башлап бу куньгедже, 23 йыл РАББИ манъа хаберлер берип, мен бу хаберлерни сизге еткизе эдим. Оларны сизге къайта-къайта текрарлай эдим, сизлер исе динълемей эдинъиз.


– Амма сиз Мени динълемединъиз, – дей РАББИ. – Эткен ишлеринъизнен Мени гъазапландыра эдинъиз ве озьлеринъизге яманлыкъ эттинъиз.


сизге ёллагъан къулларым-пейгъамберлернинъ сёзлерине къулакъ асмасанъыз (Мен оларны сизге къайта-къайта ёллайым, сиз исе оларны динълемейсинъиз),


Олар Меним сёзлериме къулакъ асмадылар, – дей РАББИ, – оларгъа къайта-къайта ёллагъан къулларым пейгъамберлерни динълемедилер, – дей РАББИ.


Тек къабаатынъны таны. РАББИге, сенинъ Алланъа къаршы чыкътынъ, ябанджыларнен эр даллы терек тюбюнде ябанджыларны бол-бол охшай эдинъ. Сесиме исе къулакъ асмадынъ, – дей РАББИ.


Олар келип, топракънынъ сабылары олдылар, амма Сенинъ сёзюнъни динълемедилер, Къанунынъа коре арекет этмедилер, Сен оларгъа буюргъан шейлерни беджермедилер, ве Сен бутюн бу беляларны башларына тюшюрдинъ.


«Эгер еудий къардашынъыз озюни сизге сатса, алты йыл сизге чалышсын, единджи йылнынъ сонъунда исе оны азатлыкъкъа йиберинъиз». Амма баба-деделеринъиз Мени динълемедилер, Манъа къулакъ асмадылар.


Дефаларджа сизлерге къулларым пейгъамберлерни ёлладым, къайтарып-къайтарып ёлладым ве: «Эр биринъиз яман ёлунъыздан къайтынъыз, ишлеринъизни яхшы этинъиз, башкъа аллаларнынъ артындан юрменъиз, оларгъа хызмет этменъиз, Мен сизге ве баба-деделеринъизге берген топракъта яшанъыз», – дедим. Сизлер исе къулакъ асмадынъыз, айткъанларымны динълемединъиз.


Шунынъ ичюн РАББИ, Ордуларнынъ Алласы, Исраильнинъ Алласы, бойле дей: Бакъынъыз! Эвельден айткъан бутюн яманлыкъны Ехуданынъ ве Ерусалимде яшагъанларнынъ башларына тюшюририм, чюнки Мен оларгъа айткъанымда, олар динълемедилер, оларны чагъыргъанымда, джевап бермедилер.


– РАББИнинъ Адындан бизге айткъан сёзлеринъни динълемейджекмиз.


Я РАББИ, козьлеринъ акъикъатны корьмейджекми? Сен оларны урдынъ – олар такъаттан кесильмеди; къырып ташладынъ – джезаны къабул этмеге истемейлер, таштан къатты олдылар, тёвбе этмеге истемедилер.


– Эшитсинлер деп, кимнен лаф этейим? Кимни тенбиелейим? Къулакълары къапалы, эшитип оламайлар, РАББИнинъ сёзлерини динълемеге истемейлер, оларны бегенмейлер.


Сизге къаравуллар къойып: «Боразан сесини динъленъиз», – дедим, амма олар: «Динълемейджекмиз», – дедилер.


Амма олар не динъледи, не къулакъ астылар, лякин инат олып, юреклерининъ яман ниетлерине коре яшадылар, Манъа юзьлерини дегиль, аркъаларыны чевирдилер.


РАББИ деди ки: – Оларгъа берильген Къанунымдан вазгечтилер, сесимни динълемедилер, сёзюме коре арекет этмедилер,


– Инсан огълу! Сен исьянджылар арасында яшайсынъ. Оларнынъ корьмек ичюн козьлери бар, амма олар корьмейлер. Оларнынъ эшитмек ичюн къулакълары бар, амма эшитмейлер. Бу инат халкътыр.


Шунынъ ичюн сен, инсан огълу, сюргюнликке кетмеге азырлап, шейлеринъни топла да, куньдюз оларнынъ козю огюнде ёлгъа чыкъ. Шимди булунгъан еринъден башкъа бир ерге сюргюнликке кет. Олар сени корьсюн ве бельки, инат халкъ олса да, эписини анъларлар.


– Шунынъ ичюн Исраиль халкъына айт: РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: Сизлер деделеринъизге ошап, озьлеринъизни арамламагъа истейсизми, оларнынъ писликлерине берилип, ороспуланмагъа истейсизми я?


Къулларынъ пейгъамберлер Сенинъ Адынъдан падишаларымызгъа, башлыкъларымызгъа, деделеримизге, мемлекеттеки бутюн халкъкъа айткъан олса да, биз оларны динълемедик.


Халкъым Менден даима узакълашмакъта. Оларны акъылларынен коклерге айланмагъа чагъыралар, амма кимсе бунъа ынтылмай.


Лякин олар динълемеге истемедилер, Менден бетлерини чевирдилер, эшитмемек ичюн де къулакъларыны тыкъаттылар.


Деделеринъизнинъ куньлеринден башлап, сиз Меним низамнамелеримден чекильдинъиз ве оларны беджермединъиз. Манъа къайтынъыз, Мен де сизге къайтарым, – дей Ордуларнынъ РАББИси. – Сиз исе: «Насыл къайтайыкъ?» – деп сорарсыз.


Лякин юзюмджилер онынъ огълуны корип, бир-бирине: «Бу – мирасчы! Барып, оны ольдюрейик ве мирасыны алайыкъ», – дедилер.


Къана, бабаларынъыз башлагъан ишни битиринъиз!


Эй, энъсеси къаткъанлар! Юреги ве къулакълары сюннет олмагъанлар! Бабаларынъыз киби сизлер де эр вакъыт Мукъаддес Рухкъа къаршы чыкъасынъыз.


Мына, сен тёвбе этмейип, инат олатурсанъ, озюнъе дешетли джеза азырлайсынъ. Алла адалетнен бу дюньяны суд эткенде, бу джеза Алланынъ гъазабы куню санъа келеджек.


Козьлеринъиз огюнде РАББИ гъайып этеджек миллетлер киби, сиз де гъайып оладжакъсынъыз, чюнки сиз Алланъыз олгъан РАББИнинъ сесини эшитмединъиз.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ