Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Йирмея 7:20 - Мукъаддес Китап

20 Онынъ ичюн РАББИ-ТААЛЯ дей ки: – Бакъынъыз, бу ернинъ устюне, адамларнынъ, айванларнынъ, тарладаки тереклернинъ, топракънынъ берекетине ачувымны ве гъазабымны тёкеджегим. Атеш киби, янып башлайджакъ ве сёнмейджек.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Йирмея 7:20
35 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Чюнки олар Мени къалдырды, башкъа аллаларгъа къурбанлар чалып, озь ишлеринен Мени ачувландырды. Шу ерге Меним гъазабым зияде алевленди ве энди сёнмейджек».


Исраильнинъ Ярыгъы – атеш, онынъ Азизи – алев оладжакъ. Бир кунь ичинде Ашшурнынъ тикенли чалыларыны ве кийик отларыны якъып битиреджек,


Шунынъ ичюн устьлерине къызгъын ачувыны тёкти, шиддетли дженкни ёллады. Чевре-четлерини атеш сарды, амма олар анъламай эди, оларны якъа эди, амма фаркъына бармадылар.


– Тышары чыкъкъанда исе, Менден юзь чевиргенлернинъ джесетлерине бакъаджакълар. Оларны кемирген къурт ольмез, якъкъан атеш сёнмез. Эр бир джан олардан нефретленеджек.


РАББИ санъа «Аджайип мейвалы дюльбер ешерген зейтюн тереги» адыны берди. Амма кучьлю гудюрдисинен чевре-четине атеш ёллады, ве пытакълары къырылды.


Устюндеки яшагъанларнынъ яманлыгъы ичюн ер юзю не вакъыткъадже чекишеджек, чёльдеки отлар не вакъыткъадже сарарып соладжакъ? Адамлар: «Алла келеджегимизни бильмей», – дегенлери ичюн, айванларнен къушлар ёкъ олды.


Олар пейгъамберлик эткен халкъ къылычтан ве ачлыкътан гъайып олып, Ерусалимнинъ сокъакъларында ятаджакълар. Оларны да, апайларыны, огъулларыны, къызларыны да комеджек кимсе олмайджакъ. Япкъан яманлыкъларыны озьлерининъ башларына тюшюреджегим.


Лякин Мени динълемесенъиз, раатлыкъ куню сизде мукъаддес куню олмаса ве бу куньде Ерусалимнинъ къапуларындан юк кирсетсенъиз, шеэр къапуларында атеш янаджакъ ве Ерусалимнинъ сарайларыны якъып, ёкъ этеджек ве ич сёнмейджек».


Озь къабаатынъа ола, санъа берген къысмет сенден алынаджакъ. Санъа белли олмагъан мемлекетте душманларынънынъ къулу оладжакъсынъ. Сиз ачувымны алевлендирдинъиз, о эбедий янаджакътыр.


Мени ольдюрмеге эписи ниетлерини билесинъ, я РАББИ! Къабаатларыны багъышлама, оларнынъ гунасы эр вакъыт огюнъде олсун. Сенинъ огюнъде йыкъылып къалсынлар, оларны гъазабынънен джезала.


Эй, Давутнынъ эви! – дей РАББИ. – Сабадан адалетнен суд этинъиз, белягъа къалгъан адамны зорбанынъ къолундан къуртарынъыз. Ёкъса, гъазабым атеш киби туташаджакъ, япкъан яманлыкъларынъыз ичюн янаджакъ, кимсе оны сёндюрип оламайджакъ.


Ордуларнынъ РАББИси, Исраильнинъ Алласы, бойле дей: Ачувымнен гъазабым Ерусалимде яшагъанларгъа тюшкени киби, сизлер Мысыргъа киргенинъизде, гъазабым устюнъизге тюшеджек. Сизлерни къаргъайджакълар, сизден къоркъаджакълар, сизни масхара этеджеклер ве яманлайджакълар, ве бу ерни бир даа корьмейджексинъиз.


О вакъыт ачувымнен гъазабым чыкъып, Ехуда шеэрлеринде ве Ерусалимнинъ сокъакъларында янып башлады, ве, бугунь корьгенинъиз киби, олар бакъымсыз ве харап олдылар.


Мен РАББИнинъ ачувына толудырым, оны ичимде тутып оламайым. – Сокъакъта оны балаларгъа, топлангъан йигитлернинъ устюне ягъдыр. Апайнен акъай да, къартларнен къарт деделер де тутуладжакъ.


Эвлери, тарлалары ве апайлары башкъаларнынъ къолуна кечеджек. Къолумны мемлекетте яшагъанларгъа къаршы узатаджагъым, – дей РАББИ.


– Берекетлерини бутюнлей джыяджагъым, – дей РАББИ. Юзюм багъында бир юзюм данеси, инджир терегинде бир инджир къалмайджакъ, япракълары да солып къуруйджакъ. Оларгъа не берген олсам, гъайып оладжакъ.


РАББИ бутюнлей гъазабыны тёкти, къызгъын ачувыны ёллады; темелини якъып ташлагъан атешни Сионда туташтырды.


Кумюш оджакъта иригени киби, сизлер де анда ирийджексинъиз. О заман Мен, РАББИ, устюнъизге ачувымны тёккенимни билирсинъиз.


Вакъыт кельди, кунь якъынлашты! Сатын алгъан къуванмасын, саткъан агъламасын. Оларнынъ бутюн сюрюсине гъазап тюшеджек.


Олар боразан чаладжакъ, эр шейни азырлайджакъ, амма кимсе дженкке чыкъмайджакъ, чюнки оларнынъ бутюн сюрюсине гъазап тюшеджек.


Бутюн Исраиль Сенинъ Къанунынъны бозды, Сенинъ сесинъни эшитмемек ичюн сыртыны чевирди. Санъа къаршы гуна ишлегенимиз ичюн, Алланынъ къулу Мусанынъ Къанунында язылгъан, антнен берильген къаргъышлар башымызгъа тюшти.


Мен афакъанланып, сизге къаршы чыкъаджагъым, япкъан гуналарынъыз ичюн Мен Озюм сизни еди кере джезалайджагъым.


Онынъ гъазабы огюнде ким турып олур? Гъазабынынъ алевине ким даянып олур? Онынъ гъазабы, атеш киби, джайрай, Онынъ огюнде къаялар йыкъыла.


– Бу, РАББИнинъ сёзлери: Мен мытлакъа ер юзюнден эр шейни ёкъ этеджегим.


Адамларны ве айванларны, коклерде учкъан къушларны ве денъизде ялдагъан балыкъларны ёкъ этеджегим. Яман адамларны ве ёлдан ургъан эр бир шейни де ёкъ этеджегим. Мен инсаниетни ер юзюнден ёкъ этеджегим, – дей РАББИ.


Юреклерини таш киби къатты яптылар, ве Ордуларнынъ РАББИси Озь Рухунен эвельки пейгъамберлернен ёллагъан Къанунны ве эмирлерини олар динълемеди. Онынъ ичюн Ордулар РАББИсининъ буюк ачувы оларнынъ башына тюшти.


– Мына, фурун киби янгъан кунь келе. О вакъыт эписи къопайлар ве яманлыкъ япкъанлар тобан киби оладжакълар, ве келеяткъан кунь оларны якъаджакъ, – дей Ордуларнынъ РАББИси. – Оларда не тамыр, не пытакъ къалдырылмайджакъ.


О энди Озюнинъ махсус курегинен богъдайны кепектен айырмагъа азыр. О, Озь арманыны темизлейджек: богъдайны анбаргъа топлап, кепекни сёнмез атеште якъаджакъ.


онынъ башына Алланынъ гъазабы тюшеджек, о, сув къошулмагъан шарапны ичкен адам онынъ бутюн кучюни дуйгъан киби, Алла гъазабынынъ бутюн кучюни дуяджакъ. Ондан гъайры, о, атеш ве кукюрт ичине атыладжакъ ве азиз мелеклернен Къозунынъ алдында азап чекеджек.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ