Йирмея 7:13 - Мукъаддес Китап13 Мен сизге сабадан айттым, сизлер исе динълемединъиз, сизлерни чагъырдым, амма джевап бермединъиз, – дей РАББИ. – Энди, бутюн яман ишлеринъизни япкъанынъыз ичюн, အခန်းကိုကြည့်ပါ။ |
Мен кельгенимде, не ичюн кимсе ёкъ эди? Чагъыргъанымда, не ичюн кимсе джевап бермеди? Сизлерни къуртармакъ ичюн, къолум къыскъардымы, аджеба? Сизлерни къорчаламакъ ичюн, кучюм биттими? Бакъынъыз! Сертнен къычыргъанымда, денъиз къуруй, озенлер сахрагъа чевириле, сув етмегенинден балыкълар оле ве сасый.
Дефаларджа сизлерге къулларым пейгъамберлерни ёлладым, къайтарып-къайтарып ёлладым ве: «Эр биринъиз яман ёлунъыздан къайтынъыз, ишлеринъизни яхшы этинъиз, башкъа аллаларнынъ артындан юрменъиз, оларгъа хызмет этменъиз, Мен сизге ве баба-деделеринъизге берген топракъта яшанъыз», – дедим. Сизлер исе къулакъ асмадынъыз, айткъанларымны динълемединъиз.