61 Йирмея Сераягъа: – Вавилонгъа кельгенде, бакъ, бутюн бу язылгъан шейлерни окъу, – деди,
Йирмея Вавилоннынъ башына келеджек бутюн беляларны бир китапкъа язды. Оларнынъ эписи, Вавилон акъкъында бутюн сёзлер, мында язылгъандыр.
– ве айт: «Я РАББИ! Бу ерни ёкъ этеджегинъни, ичинде не инсан, не айван къаладжагъыны, о ер эбедиен бакъымсыз оладжагъыны айттынъ».
Иса Алланынъ Сарайындан чыкъып кетеяткъанда, Онынъ янына шегиртлери келип, Сарайнынъ биналарына дикъкъатыны джельп эттилер.
Иса Алланынъ Сарайындан чыкъаяткъанда, шегиртлеринден бириси: – Оджам, бакъ, не къадар дюльбер ташлар ве биналар! – деди.
Бу мектюбим аранъызда окъулгъан сонъ, оны Лаодикеядаки иманлылар джемиетине де окъумагъа эмир этинъиз. Сизлер Лаодикеядаки мектюпни окъунъыз.
Шунынъ ичюн, бойле сёзлернен бири-биринъизнинъ гонълюни алынъыз.
Бу мектюпни бутюн агъа-къардашларгъа окъумагъа сизге Раббининъ Адынен буюрам.
Бу пейгъамберлик сёзлерини окъугъан ве динълеген, эм де мында язылгъан шейлерни акъылда туткъан адам бахтлыдыр! Бекленильген вакъыт энди якъындыр!