32 дерьянынъ сай ерлери тутулды, къалелери атешке берильди, аскерлери къоркъу тюбюнде къалды.
Терен денъизге: «Къуру ол! Акъымларынъны къурутаджагъым», – дейим.
Мына, олар тобан киби, оларны атеш якъып битирди, озь джанларыны атештен къуртарамадылар. Не къызмакъ ичюн къор, не де къаршысында отурыладжакъ атеш къалмады.
Вавилоннынъ аскерлери дженк этмектен вазгечти, къалелеринде отуралар, кучьлери битти-тюкенди, къадынлар киби такъатсыз олдылар. Эвлери атешке берильди, мандаллары къырылды.
Чапар чапаргъа, хаберджи хаберджиге хабер этип, Вавилоннынъ падишасына бильдирелер: Шеэр эр тарафтан запт этильди,
Ордуларнынъ РАББИси, Исраильнинъ Алласы, бойле дей: – Вавилон къызы – басылаяткъан арман кибидир, аз къалды да, оракъ вакъты келеджек.
Душман шеэрге сокъулды. Геджеси аскерлернинъ эписи шеэрден кетип, падиша багъчасынынъ янындаки эки дивар арасында олгъан араба къапусындан чыкъып къачтылар. Къасдийлилер исе шеэрнинъ этрафында тура эдилер. Падиша Арава ёлунен къачып кетти.