24 – Козюнъиз огюнде Сионда бутюн яманлыкъ эткенлери ичюн, Вавилонгъа ве къасдийлилернинъ топрагъында яшагъанларнынъ эписине къазангъанларыны берерим, – дей РАББИ.
О ичюн ер азырлагъан эдинъ, о да терен тамыр атып, бутюн ерни къаплады.
Эпинъиз топланып, динъленъиз: Олардан къайсы бири буны эвельден бильдирди? РАББИ оны севди, ве о, Вавилонгъа япмагъа истегенини беджереджек, Онынъ кучюни къасдийлилерге косьтереджек.
РАББИнинъ разылыгъы йылыны ве Алламызнынъ джеза кунюни беян этмеге, эписи агълагъанларнынъ гонъюллерини алмагъа,
Шеэрден шамата, РАББИнинъ Сарайындан сеси эшитиле! РАББИ душманларыны къазангъанларына коре джезалай.
Чокъ сайылы халкълар ве буюк падишалар оларны да къул этеджек. Япкъан ишлери ве къолларындан чыкъкъан эр шейлерине коре акъларыны береджегим.
Къасдийлилернинъ мемлекети оларнынъ гъанимети оладжакъ, оны чайпагъанлар малына тояджакълар, – дей РАББИ.
Эр тарафтан онъа къаршы багъырынъыз! Шеэр ярдым сорай, амма къуллелери бозулды, диварлары ерге йыкътырылды. Бу – РАББИнинъ джезасы! Оны джезаланъыз! О насыл япкъан олса, сиз онъа да айны япынъыз!
Окъларынъызны къайранъыз, окълукъларынъызны толдурынъыз. РАББИ Мадай падишаларынынъ рухуны къозгъады, Вавилонны ёкъ этмеге ниетленди. РАББИ оны джезалай, Озь Сарайы ичюн джезалай.
Сеннен чобанны ве айванларыны урдым, сеннен топракъны ишлегенни ве малыны урдым, сеннен виляет башларыны ве акимлерни урдым.
Бедениме япылгъан зорбалыкъ Вавилонгъа этильсин, – дейджек Сион халкъы. – Тёкюльген къаным къасдийлилернинъ башында олсун, – дейджек Ерусалим.
Вавилон исраиллилерни ольдюргени ичюн, Вавилонда да бутюн мемлекет бою ольдюрильгенлер ятаджакъ.
Вавилонгъа къаршы ёкъ этиджи чыкъаджакъ, кучьлю аскерлери алынаджакъ, яйлары къырыладжакъ. РАББИ, джезалагъан Алла, эр кеске акъларыны береджек.
Джезала оларны, я РАББИ, къоллары япкъанларына коре бер акъларыны;
Эй, коклер, азизлер, эльчилер ве пейгъамберлер! Энди къуванынъыз, чюнки Алла шеэрни джезалады, акъкъынъызны алды.
Вавилонда пейгъамберлернинъ ве азизлернинъ, ер юзюнде ольдюрильгенлернинъ эписининъ къаны тапылды.
Олар къычырып, кучьлю сеснен бойле дедилер: – Эй, Мукъаддес ве Акъикъий Укюмдар, не ичюн бу вакъыткъадже укюм этмейсинъ, тёкюльген къанымыз ичюн дюньяда яшагъанларны джезаламайсынъ?