Оны имансыз миллетке, Мени ачувландыргъан халкъкъа къаршы ёллайджагъым; оны бутюнлей чайпамагъа, эр шейини тартып алмагъа, оны, сокъакътаки чамурны киби, таптамагъа буюраджагъым.
Бакъынъыз! Меним истегиме коре, – дей РАББИ, – олар мында, бу шеэрге къайтаджакълар. Олар бу шеэрге уджюм этип, оны запт этеджеклер ве якъаджакълар. Ехуданынъ шеэрлерини бакъымсыз ве адамсыз этеджегим.
Мына, Мен буюк халкъларны котерип ве топлап, оларны шималь топрагъындан Вавилонгъа кетиреджегим. Олар шеэрге къаршы ерлешип, оны запт этеджеклер. Окълары – уста аскерлер кибидир, бири гъаниметсиз къайтмайджакъ.