– Арткъа къайтынъыз, эй, ёлдан урулгъан балалар! – дей РАББИ. – Мен сизинъ эфендинъиз олдым. Шеэрлеринъизден бирер адам, къабилелеринъизден экишер адам алып, Сионгъа кетиреджегим,
О не къадар юкселип, байлыкъта яшагъан олса, онъа о къадар чокъ азап ве гъам беринъиз! Ороспу ичинден: «Мен падишалыкъ этем, тул къадын дегилим, ич бир вакъыт гъам корьмем», – дей.