14 РАББИден бир хабер алдым, халкъларгъа хаберджи ёлланды: «Топланынъыз да, онъа къаршы кетинъиз, дженкке чыкъынъыз!»
Ерусалимнинъ башлыкълары энди Цоанда, эльчилери Ханес шеэрине барып еттилер.
Мына Мен онъа бир рух ёлларым да, о, хаберни эшитип, озь топрагъына къайтаджакъ. Мен оны анда къылычнен ольдюреджегим».
– Мен сени халкълар арасында уфакъ этерим, адамлар санъа хор бакъаджакъ.
Окъларынъызны къайранъыз, окълукъларынъызны толдурынъыз. РАББИ Мадай падишаларынынъ рухуны къозгъады, Вавилонны ёкъ этмеге ниетленди. РАББИ оны джезалай, Озь Сарайы ичюн джезалай.
Ер юзюнде эшитильген хаберлерден тавшан юрек олманъыз, къоркъманъыз. Бир йыл бир хабер даркъалыр, келеджек йылы – башкъасы: «Ер юзюнде зорбалыкъ, падишагъа къаршы падиша чыкъа!»
– Сиз якъын дженк шаматасыны ве узакъ дженк акъкъында хаберлерни эшитирсиз. Амма къоркъманъыз: ойле олмакъ керек. Лякин бу даа сонъу дегиль.