46 Вай-вай-вай, Моав! Кемошкъа табынгъан халкъ гъайып олды. Огъулларынъ эсирликке кетти, къызларынъ да алынды.
Сонъ Сулейман Ерусалимнинъ огюндеки дагъда моавлыларнынъ арам путу Кемошкъа ве аммонлыларнынъ арам путу Молекке ибадет тёпесини къурды.
Падиша Харап адлы дагънынъ дженюп тарафында, Ерусалимнинъ шаркъ тарафында олгъан ибадет тёпелерини арамлады. Бу тёпелерни Исраиль падишасы Сулейман сидонлыларнынъ пис путу олгъан Ашторетке, моавлыларнынъ пис путу олгъан Кемошкъа ве аммонлыларнынъ пислиги олгъан Милкъомгъа къургъан эди.
Арнон дерьясынынъ сай ерлеринде Моав къызлары – ювасындан атылгъан, эвсиз къушлар киби оладжакълар.
Ишангъан Бет-Эль шеэри ичюн Исраиль халкъы насыл масхара олгъан олса, Моав да Кемош алласы ичюн ойле масхара оладжакъ.
Ишлеринъе ве байлыгъынъа ишангъанынъ ичюн, сен де запт этиледжексинъ, Кемош алласы да озь руханийлеринен ве башлыкъларынен берабер сюргюнликке кетеджек.
Вай санъа, эй, Моав! Кемошнынъ халкъы, сен ёкъ олдынъ! Огъуллары тараф-тараф къачтылар, къызлары аморлыларнынъ падишасы Сихоннынъ эсирлери олды.
Сен санъа алланъ Кемош берген топракъларны идаре этесинъ. Биз исе Алламыз РАББИ бизге берген бутюн ерлерни идаре этеджекмиз.