30 – Мен онынъ арсызлыгъыны билем! – дей РАББИ. – Макътангъаны да бош, ишлери де боштыр!
РАББИден къоркъунъыз, эй, Онынъ азизлери! Ондан къоркъкъан адам ич мухтадж олмаз.
Къавий юреклилер ав эти олды, олюм юкъусына далды. Бутюн акъайлардан ич бирисининъ къолунда кучь тапалмады.
Адамларнынъ икмети, анълайышы, насиаты – РАББИнинъ огюнде бош шей.
– Моавнынъ макътангъаныны, пек къопай, гъурурлы, кибирли ве магърур айткъанларыны эшиттик. Айткъанлары исе бошуна!
– Ялан пейгъамберлерге къаршы къылыч котериледжек, ве олар акъылдан таяджакълар. Аскерлерине къаршы къылыч чыкъаджакъ, ве олар рухтан тюшеджеклер.