3 Хоронаим шеэринде: «Зорбалыкъ! Эр шей харап этильди!» – деп, ярдымгъа къычырып чагъыралар.
Аллаларынынъ эвине, Дивон шеэрининъ ибадет тёпелерине агъламакъ ичюн кеттилер. Моав халкъы Нево ве Медева шеэрлери ичюн аджджы агълай; эр кеснинъ баш сачлары алынгъан, сакъаллары тыраш олунгъан.
Моав ичюн юрегим агълай. Андан къачкъанлар Цоар шеэрине, Эглат-Шелишьягъа кельдилер. Агълай-агълай, Лухит ерине котерилелер, Хоронаим ёлунда багъырып, дешетли айкъыралар.
Моавнынъ дёрт тарафында къычырувлар эшитиле, агълагъаны Эглаимге ве Беэр-Элимге къадар кете,
Онынъ ичюн айттым: «Быракъынъыз мени, аджджы-аджджы агълайым, манъа юрек бермеге ашыкъманъыз, халкъым гъайып олды да!»
О адам, РАББИ аджымаздан йыкътыргъан шеэрлер киби олсун! Саба къычырувларны, уйледе телюке багъырувны эшитсин!
– РАББИ бойле дей: Мына, шималь тарафтан сувлар юкселелер, ташкъын бир дерья олып, ер юзюни, устюндеки шеэрни ве анда яшагъанларны къаплайджакъ. О заман адамлар ярдымгъа чагъыраджакълар, мемлекетте бутюн яшагъанлар аджджы агълайджакъ.
Хешбондан Элале шеэринедже ярдымгъа чагъыралар; Цоардан Хоронаимгедже, Эглат-Шелишьягъадже, тап Яхац шеэрине баргъандже къычырувлар эшитиле, Нимримнинъ сувлары да къуруйджакъ.
Моав йыкъылды, уфакъ балалары фигъан къопарды!
Лухит ерине котерильгенде, токътамайып агълайлар! Хоронаимден тюшкенде, аджджы фигъанлар эшителер!
Вавилонда ярдымгъа чагъыралар, къасдийлилернинъ топрагъы буюк харабеге огърады.