16 Моав якъында гъайып оладжакъ, белялар онъа ашыкъып якъынлаша!
анда атылгъан окъ джигерини ура. Бойле де джаныны гъайып этеджегинден хабери олмагъан, учкъан къуш тузакъкъа кете.
Сарайларында сыртланлар, байрам эвлеринде шакъаллар увулдайджакъ. Шу заман якъынлаша, шу куньлер тез келеджеклер.
– Догъру коресинъ, – деди манъа РАББИ. – Мен юкъламайым, айткъанларымны беджереджегим.
Оларгъа айт: «РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: Мен шу сёзлерни ёкъ этерим, ве Исраильде бир даа бойле айтмайджакълар». Оларгъа даа айт: «Ойле куньлер якъынлаша ки, эр бир пейгъамберлик сёзю ерине келеджек.
Шунынъ ичюн оларгъа бойле айт: «РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: Айткъан сёзлеримнинъ ич бири энди кечикмейджек, оларнынъ эр бири ерине келеджектир. Бойле дей РАББИ-ТААЛЯ».
Аякълары тайгъанда, Мен акътыман ве интикъам алырым. Беля-къаза куню якъындыр, азырландырылгъан шейлер оларгъа ашыкъып келелер».
Олар къызгъанчлы олгъанындан, ялтакъ сёзлернен сизни къапкъангъа тутаджакълар, амма оларнынъ джезасы чокътан берли азыр тура, оларнынъ олюми де кеч къалмаз.