Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Йирмея 4:31 - Мукъаддес Китап

31 Дерди туткъан къадыннынъ къычырувыны, биринджи баласыны догъгъан къадынны, Сион къызынынъ сесини киби эшитем. О, къолларыны узатып: «Вай-вай-вай! Белягъа огърадым! Мени ольдюргенлернинъ огюнде такъаттан кесильдим», – дей.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Йирмея 4:31
35 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Рефикъа Исхакъкъа: – Бу хитли къызларындан яшайышым козюме корюнмей, – деди. – Эгер Якъуп бу ернинъ хитли къызларындан бирини апай этип алса, манъа яшайыш не керек?


Омрюмден бездим. Шикяетимни ачыкъ айтаджагъым, джанымнынъ аджджылыгъынен айтаджагъым.


РАББИ – сенинъ Къорчалайыджынъ, сенинъ онъ къолунъ Онынъ имаесинде.


Къолларынъызны Манъа узаткъанларынъызда, сизни корьмейим деп, козьлеримни къапатаджагъым. Дуваларынъызны чокълаштыргъанынъызда, эшитмейджегим. Ольдюрген адамларнынъ къанындан къолларынъыз къырмызы.


Дешет тюбюнде къаладжакълар, оларны дерт ве агъры сараджакъ. Догъургъан апай киби чекишеджеклер, бири-бирине шашып бакъаджакълар, бетлери къызараджакъ.


Шунынъ ичюн белимни аджджы агъры тутты, дерди туткъан къадын киби, дерттен чекишем. Эшиткенимден мен пек кедерлендим, корьгенимден пек къасеветлендим.


Юклю къадын догъып башлагъанда, агърылардан насыл чекишип, яйгъара, бизлер де Сенинъ огюнъде ойле эдик, я РАББИм!


Чокъ вакъыт индемедим, агъыз ачмайып, озюмни туттым. Энди догъгъан апай киби инъильдейджегим, зорнен нефес алып, ах чекеджегим.


– Ах! – дедим. – Башыма беля! Агъзы арам бир адамым мен, ве агъызлары арам бир халкънынъ арасында яшайым. Козьлерим де Падишаны, Ордуларнынъ РАББИсини корьди!


– Вай-вай-вай! Мен дерт чекем, ярам пек агъыра. Озюме: «Бу тек хасталыкъ, онъа даянаджагъым», – деген эдим.


Базыларгъа озюнъе башлыкъ этмеге огреттинъ. Рабби санъа кельгенде, не айтаджакъсынъ? Догъургъан къадыннынъ дерди киби, сени де дерт тутмайджакъмы?


Тарлагъа чыкъсам, анда къылычнен ольдюрильгенлер яталар, шеэрге кирсем, ачлыкътан битип кеткенлерни корем. Пейгъамбернен руханий биле мемлекет бою долашалар, ич бир шейни анъламайлар.


Не ичюн хасталыгъым кечмей, не ичюн ярам яхшы олмайып, шифаны къабул этмей? Алдатыджы бир чокъракъ, ишанчсыз сувлар дайын, манъа оладжакъсынъмы, аджеба?


Бунынъ ичюн огъулларына ачлыкъ ёлла, оларны къылычнен ольдюр; апайлары баласыз, тул къалсын, акъайлары ольдюрильсин, йигитлери дженкте къылычтан ольсюн.


Сен Ливан дагъларында яшайсынъ, юванъны кедр тереклеринде къурасынъ! Догъгъан къадыннынъ дерди киби азап башынъа тюшкенинде, не де аджыныкълы алгъа къаладжакъсынъ!


Соранъыз да, бакъынъыз, акъай киши бала тапып олурмы? Ойле олса, не ичюн догъгъан апай киби эр акъайнынъ къолларыны беллеринде корем? Не ичюн чырайлар ап-акъ кесильди?


– Барукъ! РАББИ, Исраильнинъ Алласы, санъа бойле дей:


Моавнынъ шеэрлери алынаджакъ, къалелери запт этиледжек. Дерди туткъан къадын киби, о куню кучьлю моавлылар къалтырайджакъ.


О, къартал киби, котерилип, тез учаджакъ, къанатларыны Боцранынъ устюнде ачаджакъ. Дерди туткъан къадын киби, о куню кучьлю эдомлылар къалтырайджакъ.


Дамаск такъаттан кесильди, аркъасыны чевирип, къачмагъа азырланды, къоркъу тюбюнде къалды, дерди туткъан къадынны киби, оны сыкъынты ве агъры сарды.


Вавилон падишасы олар акъкъында хабер алды, ве эллеринде такъат къалмады. Оны агъры сарды, ве догъургъан къадынны киби, оны дерди тутты.


Дюльбер ве назлы Сион къызыны ёкъ этеджегим.


Сион къолларыны узата, амма гонълюни аладжакъ ёкъ. РАББИ буюрды, ве душманлар Якъупны алкъагъа алды; Ерусалим араларында арам олды.


Бакъ, я РАББИ, мен ярамайым; ичим-багърым тарсыкъа, юрегим яна; инатлыкънен Санъа къаршы чыкътым, шимди исе тышарыда къылыч балаларны кесе, эвимде олюм мени беклей.


Балалар ве къартлар сокъакъларда, ерде ята; къызларымнен огъулларым къылычнен ольдюрильди; гъазаплангъан кунюнъде оларны ольдюрдинъ, оларны аджымаздан сойдынъ.


Догъаяткъан къадыннынъ дерди Эфраимнинъ башына тюшер. О исе – акъылсыз огълудыр; вакъты-саати кельгенде, ачылгъан къарындан чыкъмай.


Эй, Ерусалим халкъы! Догъураяткъан къадын киби, чекиш ве агърыдан дёрт буклен; шимди сен шеэрден чыкъаджакъсынъ ве тарлада яшайджакъсынъ. Сен Вавилонгъа кетеджексинъ, анда сен къуртуладжакъсынъ. Анда РАББИ сени душманларынънынъ къолундан сатын аладжакъ.


Не ичюн сен о къадар къычырып агълайсынъ? Сенинъ падишанъ ёкъмы? Не ичюн догъураяткъан къадын киби къычырасынъ? Сенинъ меслеатчынъ гъайып олдымы?


Вай, башыма беля тюшти! Юзюм джыйылгъан сонъ багъчагъа кирген адамгъа ошадым, язда мейва джыйылгъандан сонъ багъчагъа кирген, амма бир шей тапалмагъан адамгъа ошадым. Ашамагъа бир салкъым юзюм ёкъ, джаным истеген бир дане пишкен инджир ёкъ.


Сион къызына айтынъыз: – Мына, Озю алчакъгонъюлли, яш эшекнинъ ве юк ташыгъан эшекнинъ баласы устюнде янынъа сенинъ Падишанъ келе.


Амма мен Къуванчлы Хаберни даркъаткъанымнен макътанмагъа акъкъым ёкъ, чюнки буны япмагъа – меним борджумдыр. Эгер Къуванчлы Хаберни даркъатмасам, меним алым беля!


Адамлар: «Тынчлыкъ-аманлыкъ ве хавфсызлыкъ», – деп юргенде, о вакъыт олюм оларгъа апансыздан, догъаджакъ къадынгъа агъры киби, келеджек, ве олар ондан къачып кетмейджеклер.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ