3 РАББИ Ехуда акъайларына ве Ерусалим халкъына бойле дей: – Ишлетильмеген топрагъынъызны сюрюнъиз, тикенлер арасында сачманъыз.
Ер юзю санъа тикенли чалы осьтюреджек, ве сен тарладаки отнен кечинеджексинъ.
единджи йылы исе халкъынъыздан олгъан факъыр-фукъарелер кечинсин деп, олардан къалгъаныны да кийик айванлар ашап битирсинлер деп, топрагъынъызгъа раатлыкъ беринъиз. Юзюм ве зейтюн багъларына да ойле япынъыз.
Озьлеринъиз инсафлы ишлер сачынъыз ве ишанчлы севгини джыярсынъыз. Юреклеринъизнинъ къазылмагъан топрагъыны къазынъыз, чюнки РАББИни къыдырмагъа вакъыт кельди. О заман РАББИ кельгенде, сизге акъикъатны ягъдыраджакъ.
Башкъалары исе, урлукъны алгъан, тикенли топракъ киби: олар сёзни эшителер, амма оны аят къасеветлери ве зенгинликнен алданув басып богъа, ве урлукъ берекет бермей.
Башкъалары тикенлер арасына тюше, тикенлер тез осип урлукъларны богъып ташлайлар.
Урлукъларнынъ бир къысмы тикенликке тюше, тикенлер тез оселер ве фиданларны богъып, гъайып этелер.
Тикенлер арасына тюшкенлер – сёзни эшиткен, амма пишкен берекет бермеген адамлар. Оларны аятынынъ къасеветлери, байлыгъы ве кейф кетирген шейлери богъалар.
Башкъалары тикенлер арасына тюше. Тикенлер оселер ве фиданларны богъып гъайып этелер.