2 РАББИнинъ Адынен ант этип, акъикъатнен, адалетнен ве догърулыкънен ант этеджексинъ; Рабби халкъларгъа яхшылыкъ этеджек, ве олар Оны макътайджакълар.
Мени динълегенинъ ичюн, эвлятларынъ ярдымынен ер юзюндеки эписи халкълар яхшылыкъ кореджеклер.
Сулейман: – Сен къулунъ олгъан Давут бабама буюк мерамет эйлединъ, чюнки о, Сенинъ огюнъде ишанчлы олып, инсафлыкънен ве ачыкъ юрекнен юре эди. Сен бу буюк мераметинъни сакъладынъ ве онъа тахтында отураджакъ огъулны бердинъ. Шимди ойле де олды.
Мен Алланынъ азиз ерине кирмегенимдже, оларнынъ сонъу не оладжагъыны анъламадым!
Къапуларына шукюр этип киринъиз, азбарларына макътавлар айтып киринъиз! Шуретленъиз Оны, Адыны алгъышланъыз!
Озюмнен ант этем, агъзымдан чыкъкъан сёз догъру ве ич денъишмез. Эр тиз огюме чёкеджек, эр тиль Меннен ант этеджек.
Исраильнинъ эписи эвлятларыны РАББИ акълайджакъ ве шуретлейджек.
Ер юзюнде озюне багъышлав къыдыргъан Ишанчлы Алланынъ багъышлавыны къыдыраджакъ; ер юзюнде ант эткен Ишанчлы Алланен ант этеджек. Эвельки сыкъынтылар унутыладжакъ, козюмден сакъланаджакълар.
Амма РАББИ-Тааля – акъикъаттыр! О, Тири Алла ве эбедий Падишадыр! Ер юзю гъазабындан титрей, халкълар ачувына даянып оламай.
Лякин чыкъаргъанымдан сонъ, оларгъа мерамет этип, кене къайтараджагъым, эр бирини озь топракъ пайына, озь мемлекетине алып кетиреджегим.
Халкъыма Баалнынъ адынен ант этмеге огреткенлери киби, Меннен, РАББИнинъ Адынен ант этмеге ве халкъымнынъ ёлундан юрмеге огренселер, халкъымнынъ арасында яшамагъа ерлери оладжакъ.
– Я РАББИ! Сен меним кучюмсинъ, беля куню мени къорчалайсынъ ве сакълайсынъ. Дюньянынъ кенарларындан Санъа халкълар келип: «Деделеримиз бизге къалдыргъанлары – ялынъыз яланлар, бош шейлер ве файдасыз путлар, – дейджеклер.
О заман Ерусалимге «РАББИнинъ тахты» дейджеклер. Эписи халкълар РАББИнинъ Намы ичюн Ерусалимде топланаджакълар, яман юреклерининъ инатлыгъына коре бир даа арекет этмейджеклер.
Ер юзюндеки бутюн халкъларнынъ огюнде бу шеэр Манъа къуванчлы нам, макътав ве урьмет кетиреджек. Ерусалим халкъына эткен яхшылыгъым акъкъында эшиткенде, бу халкълар шашып къаладжакълар, бу халкъкъа багъышлагъан тынчлыкъ-аманлыкъ акъкъында билип, титрейджеклер.
РАББИнинъ Адынен ант этселер де, ялан айтып емин этелер.
Эгер туткъан ёлларынъызны ве ишлеринъизни керчектен догъурласанъыз, адамларнынъ арасында адалетли суд этсенъиз,
Бирев макътанса, Мени анълагъанынен ве бильгенинен макътансын. Мен – РАББИм! Дюньяда севгинен яхшылыкъ этем, адалет ве догърулыкънен суд этем. Мен булардан разы олам, – дей РАББИ.
Сен эбедиен меним нишанлым оладжакъсынъ. Акъикъат, адалет, севги ве мераметнен Мен санъа нишанланаджагъым.
Амма шимди де РАББИ айта ки: – Ашамайып-ичмейип, агълап ве зар чекип, джан-юректен Манъа къайтынъыз.
ве оларны алып келеджегим. Олар Ерусалимде яшайджакъ ве Меним халкъым оладжакъ. Мен оларнынъ адалетли ве ишанчлы Алласы оладжагъым.
Кунь догъгъан тарафындан кунь баткъан тарафынадже Меним Адым халкълар арасында буюк оладжакъ! Эр ерде Меним Адыма къокъулы отларны якъаджакълар, элял бахшышларны кетиреджеклер. Халкълар арасында Меним Адым азиз оладжакъ! – дей Ордуларнынъ РАББИси.
Бойлеликнен, язылгъанына коре, макътангъан адам Раббинен макътансын.
Макътангъан адам Раббинен макътансын.
Мукъаддес Китап эвельден шуны бильди: Алла башкъа халкъларны иманларына коре акълайджакъ. Шунынъ ичюн Ибраимге шу Къуванчлы Хабер берильди: «Сенинъ ярдымынънен ер юзюндеки бутюн халкълар эйилик тападжакълар».
Алланъ олгъан РАББИден къоркъ, Онъа хызмет эт, Онъа япыш ве Онынъ Адынен ант эт.
Беляларгъа огърагъанда, сонъки куньлерде бу шейлернинъ эписи башынъызгъа тюшкенде, сизлер РАББИ-Таалянъызгъа айланаджакъсынъыз ве Онынъ сесини динълейджексинъиз.
Алланъ олгъан РАББИден къоркъ, Онъа хызмет эт ве тек Онынъ Адынен ант эт.
Биз – акъикъий сюннетмиз: Рухнынъ вастасынен Аллагъа ибадет этемиз, Иса Месихнен макътанамыз ве беден бельгилерине ишанмаймыз.
Геджени мында кечир. Ярын исе, о санъа аркъа олмагъа истесе, аркъа олсун, эгер санъа аркъа олмагъа истемесе, РАББИнен ант этем, мен санъа аркъа олурым! Сен сабагъа къадар ят.
Давут ант этип: – Бабанъ сенинъ манъа олгъан яхшы мунасебетинъ акъкъында яхшы биле, шунынъ ичюн озь-озюне: «Ёнатан къасевет этмесин деп, онынъ бир шейден хабери олмасын», – дей. Лякин РАББИ Адынен сенинъ огюнъде ант этем: меннен олюмнинъ арасында бир адым къалды, – деп айтты.