26 оларгъа: «Мени Ехонатаннынъ эвине къайтармасынлар деп, падишагъа ялвардым, ёкъса анда олерим», – айт.
Бундан гъайры, о, ехудалыларны ольдюрюв акъкъында Шушанда даркъалгъан къануннынъ копиясыны да онъа берди. О, кягъытны Эстерге косьтереджек ве анълатаджакъ эди. Мордекъай Эстерге, о, падишагъа барсын, ондан мерамет истесин ве озь халкъы ичюн ялварсын деп, буюрды.
Башлыкълар Йирмеягъа ачувланды. Оны котеклеп, зиндангъа ташладылар, Ехонатан языджынынъ эвине къапаттылар. Бу эвни зиндан эттилер.
Шимди исе, эфендим падиша, мени динъле! Ялварувымны эшит. Мени Ехонатан языджынынъ эвине къайтарма. Ёкъса, мен анда оледжегим.
Эписи башлыкълар Йирмеягъа келип, оны сораштыргъанларында, о оларгъа падиша буюргъан сёзлернен джевап берди. Башлыкълар оны раат къалдырдылар, онынъ падишанен лафынынъ темелини бильмедилер.
Йирмея пейгъамберге: – Ялварамыз, истегимизни беджер! – дедилер. – РАББИге, сенинъ Алланъа, бу къалгъан халкъ акъкъында дува эт! Бизлер чокъ эдик, лякин корьгенинъе коре, бизлер пек аз къалдыкъ.