16 Барукънынъ бутюн окъугъанларыны эшиткен сонъ, отьлери патлап, бири-бирине бакътылар ве Барукъкъа: – Бизлер бу сёзлерни мытлакъа падишагъа айтып берермиз, – дедилер.
Падиша Къанун Китабынынъ сёзлерини эшиткенинен, устюндеки урбаларыны йыртты,
Падиша ве онынъ апайына бойле айт: – Ерге отурунъыз! Шуретинъизнинъ таджы башынъыздан тюшти.
Пейгъамберлер акъкъында. Юрегим ичимде сызлай, кемиклерим титрей. РАББИнинъ огюнде, Онынъ азиз сёзлери ичюн, мен сархош киби олдым, башыны шарап айландыргъан адамгъа чевирильдим.
Бу сёзлернинъ эписини эшиткен не падиша, не бутюн хызметчилери къоркъмадылар, урбаларыны йыртмадылар.