20 – РАББИ бойле дей: Меним къарарыма коре куньдюз ве гедже озь вакъты-саатинде келелер, ве сизге бу низамнамени бозмагъа мумкюн дегиль.
Ер юзюни ярыкълатмакъ, куньдюз ве геджени идаре этмек ве ярыкъны къаранлыкътан айырмакъ ичюн, Алла оларны кок къуббесине къойды. Алла буны насыл яхшы олгъаныны корьди.
Энди дюнья тургъандже, сачкъан ве оргъан вакъытлары, сувукъ ве сыджакъ, яз ве къыш, кунь ве гедже битмейджеклер, – деди.
О, оларны эбедий ерлештирди, оларгъа бозулмайджакъ бир низамнаме берди.
– Яратаджакъ янъы коклер ве янъы ер огюмде эбедиен тураджакъ, эвлятларынъыз ве сойларынъызнынъ адлары да эбедий оладжакъ, – дей РАББИ.
РАББИден Йирмеягъа бойле хабер кельди:
Бунъа бакъмадан, олар душманларынынъ топракъларында оладжакъ вакътында, Мен олардан вазгечмейджегим ве юзюмни олардан бутюнлей чевирмейджегим, оларны ёкъ этмейджегим ве оларгъа берген васиетимни бозмайджагъым. Мен – РАББИм, оларнынъ Алласы.