41 Джан-юректен оларгъа къуванаджагъым, чокъ эйилик этеджегим, оларны бу мемлекетте ерлештирип къавийлештиреджегим.
Белялы куньде Мени чагъырдынъ, ве Мен сени къуртардым, гурюльдеген кок ичинден санъа джевап бердим, Мерива сувларында сени сынадым». Сэла
Бутюн халкъынъ инсафлы оладжакъ, топракъкъа эбедиен сабылыкъ этеджек. Олар – Мен сачкъан фидан, къолларымнынъ иши, – Мени шуретлейджеклер.
Эндиден сонъ санъа «къувулгъан» демейджеклер, топрагъынъа «харап этильген» айтмайджакълар, бунынъ ерине санъа «севимли», топрагъынъа «эвли» дениледжек. Сеннен РАББИнинъ разылыгъы оладжакъ, топрагъынъ акъайсыз олмайджакъ.
Огълан къызгъа эвленген дайын, огъулларынъ да санъа ойле эвленеджек. Киев келинге насыл къуванса, Алланъ да санъа ойле къуванаджакъ.
Ерусалим ичюн шенъленеджегим, халкъым ичюн къуванаджагъым. Анда ич агъламайджакълар, ич къычырмайджакълар.
Бир аньде Мен бирде-бир халкъ я да падишалыкъ акъкъында къарар чыкъарып олам ве оларны къавий этем ве къуветлештирем.
Оларгъа бакъып, яхшылыкъ этеджегим, бу мемлекетке къайтараджагъым. Оларны яхшы ерлештиреджегим, ёкъ этмейджегим; терекни киби, оларны сачаджагъым, тамырларынен чыкъармайджагъым.
Кечмиште олардан козь алмай эдим, оларны топракътан къувалай ве ёкъ эте эдим, ерге ура, йыкъа ве хараплай эдим. Ойле де олардан козь алмайып, оларны къавийлештиреджегим ве абаданлаштыраджагъым, – дей РАББИ.
Сонъ чевре-четинъизде къалгъан халкълар биледжек ки, Мен, РАББИ, йыкътырмаларны гъайрыдан къурам, бакъымсыз къалгъан ерлерни янъыдан сачам. Мен, РАББИ, айтам ве айткъанымны япаджагъым.
Оларны Менден узакълашмагъа истеклеринден тедавийлерим, джан-юректен оларны севеджегим, оларгъа къаршы ачувым ятышаджакъ.
Мен оларны озьлерининъ топрагъында ерлештиреджегим, ве бир даа Мен оларгъа берген топракътан оларны къуваламайджакълар, – дей РАББИ, сизинъ Алланъыз.
Сен киби башкъа Алла ёкъ. Сен адамларнынъ къабаатыны багъышлайсынъ, Сенинъ къысметинъни, халкънынъ къалгъанларыны къанунсыз ишлери ичюн джезаламайсынъ. Онынъ ачувынынъ сонъу бар, О, севгисини косьтермеге севе.
– Сенинъ Алланъ РАББИ сеннен, Онынъ сени къуртармагъа кучю бар. О, сен ичюн къуванаджакъ, Озь севгисинен сени тынчландыраджакъ, пек къычырып санъа севинеджек».
Сизге яхшылыкъ япкъанда ве сизни чокълаштыргъанда, РАББИ пек севинген эди. Сизни ёкъ эткенде ве сизни къыргъанда да ойле пек севинеджек. Саип олмакъ ичюн кетеяткъан топракътан сен чекип чыкъарыладжакъсынъ.
Алланъ олгъан РАББИ эр бир туткъан ишинъде бол-берекет береджек, эвлятларынъны, туварларынънынъ несилини ве топрагъынънынъ махсулларыны берекетли этеджек. РАББИ деделеринъ акъкъында къувангъан киби, кене къуванчнен санъа яхшылыкъ япаджакъ.