Анда буюк бир ёл оладжакъ, о ёл «Азиз Ёл» деп адланаджакъ. Арам адамлар андан юралмайджакъ, о, тек Алланынъ ёлундан кеткенлер ичюн оладжакъ. Бу ёлдан кеткен, акъылсыз олса да, ёлуны шашырмайджакъ.
Мен – РАББИ олгъанымны бильсинлер деп, оларнынъ акъылларыны ачаджагъым. Олар Меним халкъым оладжакълар, Мен де оларнынъ Алласы оладжагъым. Бутюн джан-юрегинен Манъа бериледжеклер.
Мен оларгъа эбедий васиет береджегим, оларгъа бир даа аркъамны чевирмейджегим, эр вакъыт эйилик япаджагъым, Менден ич айырылмасынлар деп, юреклерине къоркъу сачарым.
Оларнынъ эписи бирлик олсунлар. Эй, Баба, Сен Менде ве Мен Сенде олгъаным киби, олар да Бизде олып, бирлик олсунлар. Сонъ дюнья Мени Сен ёллагъанынъа инанаджакъ.
Ахыр-сонъу, дин къардашларым, къуванынъыз, къусурсыз олмагъа гъайрет этинъиз, бири-биринъизни юреклендиринъиз, тюшюнджелеринъизде бир олунъыз, аманлыкъны сакъланъыз. О вакъыт сизлернен севги ве аманлыкъ берген Алла олур.