Мейваларыны ве бол берекетини ашанъыз деп, Мен сизни багъчалар топрагъына кирсеттим. Сизлер исе топрагъыма кирип, оны арамладынъыз, Меним мулькюмни джиренч бир шейге чевирдинъиз.
– Озюнъе бир бурулгъан кягъыт ал да, анда Исраиль, Ехуда ве эписи халкълар акъкъында эписи айткъан сёзлеримни, Ёшиянынъ куньлеринден, Мен сеннен лаф этип башлагъан кунюнден бу куньгедже айткъанларымны яз.
Иште, узакъ мемлекеттен халкъымнынъ къызы къычыра: «Сионда РАББИ ёкъмы, аджеба? Падиша анда дегильми?» – Ябанджы бош путларынен Мени не ичюн ачувландырдылар? – дей Рабби.
Мен къолумны котерип, оларгъа топракъны бермеге ант эттим ве оларны анда алып кельдим, олар исе эр бир юксек тёпе ве талдалы терек тапып, анда къурбанларыны чалып башладылар, Мени ачувландыргъан бахшышларны анда кетирдилер, хош къокъуларны анда чыкъардылар ве тёкюледжек бахшышларыны кетирдилер.
Амма олар Манъа къаршы чыкътылар, Мени динълемеге истемедилер. Оларнынъ ич бири ибадет эткен писликлерини четке ташламады ве Мысыр путларындан вазгечмеди. О заман Мен оларгъа гъазабымны тёкмеге ве Мысыр топрагъында Озь ачувымны ягъдырмагъа сёз бердим.