Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Йирмея 32:17 - Мукъаддес Китап

17 РАББИ-ТААЛЯ! Сен буюк кучюнънен, къудретинънен коклерни ве ер юзюни яраттынъ! Сенинъ къолунъдан кельмейджек бир шей ёкъ!

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Йирмея 32:17
49 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

РАББИ ичюн къыйын ве япып оламайджакъ шей бармы? Келеджек йылы, кесильген куню Мен санъа келирим, ве о заман Сареде энди огълан бала олур, – деди.


Хизкия РАББИнинъ огюнде дувалар окъуп: – Я РАББИ, Керувларнынъ устюнде отургъан Исраильнинъ Алласы! Бутюн ер падишалыкъларынынъ Алласы – бирден-бир Сенсинъ. Сен ернен коклерни яраттынъ.


Бу, РАББИ ичюн къолай. О, моавлыларны къолларынъызгъа береджек.


– РАББИ тек Сенсинъ! Сен коклерни ве коклернинъ коклерини яраттынъ. Бутюн ордуларны, ерни ве ерде яшагъанларнынъ эписини, денъизлерни ве денъиздеки эр шейни яраттынъ. Сен эписине джан бересинъ, ве коклернинъ ордулары Санъа ибадет этелер.


– Сен эр шейни япып оладжагъынъны билем, ич бир ниетинъ токътатылмаз.


РАББИ коклерни ве топракъны, денъизни ве оларда олгъан эр бир шейни алты куньде яратты, единджи куню исе раатланды. РАББИ раатлыкъ кунюни багъышлады ве оны айырып мукъаддес этти.


Коклерни яраткъан ве джайгъан, ерни ве анда булунгъан эписи шейлерни ясагъан, дюньядаки адамларгъа нефес берген, устюнде юргенлерге джан берген РАББИ-Тааля бойле дей:


Сени сатын алгъан, ананънынъ къарынында санъа бичим берген РАББИ бойле дей: – Мен – бутюн шейни яраткъан РАББИм! Коклерни ялынъыз кердим, ер юзюни янгъыз ясадым.


Ер юзюни Мен яптым, устюнде адамны яраттым. Коклерни Мен Озь къолларымнен кердим, ве бутюн кок ордусына буюрам.


Мына, РАББИнинъ къолу, эвельдеки киби, къуртарып ола, сагъыр олмайып, къулагъы эп даа эшите.


– РАББИ-ТААЛЯ! Лаф этмеге уста дегилим, мен пек яшым! – дедим.


О вакъыт: – Ах, РАББИ-ТААЛЯ! – дедим. – Пейгъамберлер оларгъа: «Къылычны корьмейджексинъиз, ачлыкъ сизге кельмейджек. Бу ерде мен сизге даимий тынчлыкъ-аманлыкъ береджегим», – дейлер.


– Бизим адымыздан РАББИге ялвар. Вавилон падишасы Невукъаднеццар бизге къаршы дженк этмеге кельди. Бельки РАББИ бизлерге насылдыр, Онынъ аджайип шейлерине ошагъан, бир шей яратыр да, Невукъаднеццар бизден чекилир, – дедилер.


«Мен ер юзюни, адамларны ве ер юзюндеки айванларны Озюмнинъ буюк къудретимнен, кучьлю къолумнен яраттым ве Озюм истеген адамнынъ къолуна бердим.


– Мен – РАББИм, бутюн тири джанларнынъ Алласыдырым! Меним къолумдан кельмейджек шей бармы?


Мени чагъыр – джевабымны берерим, сен бильмеген аджайип гизли шейлерни косьтеририм.


О заман: – Ах, РАББИ-ТААЛЯ! – дедим. – Аджеба, «Сизде тынчлыкъ-аманлыкъ оладжакъ», – дегенде, бу халкъны ве Ерусалимни алдаттынъмы? Олар къылычтан джан береджекми?


Рабби Озь кучюнен ерни яратты, акъылынен дюньяны пекитти, анълавынен коклерни джайды.


Якъупнынъ пайы исе оларгъа ошамаз. Алла эр шейни яратты, ве Исраиль – Онынъ шахсий халкъы. Алланынъ Ады – Ордуларнынъ РАББИси.


Мен пейгъамберлик япаяткъанда, Бенаянынъ огълу Пелатья ольди. Мен бетим устюне йыкъылдым ве: – Я РАББИ-ТААЛЯ! Исраиллилернинъ къалгъаныны бутюнлей ёкъ этмеге истейсинъми? – деп къычырдым.


Олар ольдюрип башлагъанда, мен бир озюм къалдым ве бетимнен ерге йыкъылып: – Я РАББИ-ТААЛЯ! Гъазабынъны Ерусалимге тёкип, Исраиль халкъынынъ эписини ёкъ этеджексинъми?! – деп къычырдым.


О, сырлы ве гизли шейлерни ача, къаранлыкъта не олгъаныны биле, ярыкъ Онен яшай!


Къуюгъа якъынлашып, о, аджыныкълы сеснен Даниялны чагъырды. Падиша Даниялгъа: – Даниял, Тири Алланынъ къулу! Сен даима ибадет эткен Алланъ сени арсланлардан къуртарып олдымы? – деди.


Исраиль акъкъында РАББИнинъ пейгъамберлик сёзю. Коклерни керген, ер юзюнинъ темелини къойгъан, адамнынъ ичиндеки рухны яраткъан РАББИ бойле дей:


Ордуларнынъ РАББИси бойле дей: – Бу куньлерде къалгъан халкънынъ козюнде бу шей асыл олмайджакъ киби корюне, лякин Мен эр бир шейни япа билем, – дей Ордуларнынъ РАББИси.


РАББИ Мусагъа: – Меним къудретим сынъырлымы, аджеба? Санъа айткъанларым ерине келип-кельмейджегини шимди кореджексинъ, – деди.


Иса оларгъа дикъкъатнен бакъып: – Адамларнынъ имкяны ёкъ, лякин Алланынъ ярдымынен эр шей олмакъ мумкюн, – деди.


Иса, оларгъа козьлерини тикип: – Адамларгъа бунынъ имкяны ёкъ, лякин Алланынъ ярдымынен имкяны бар. Алла ичюн эр шей мумкюн ола, – деди.


Алланынъ япып оламагъан иши ёкъ, – деди.


– Адамлар япып оламагъан шей Алланынъ ярдымынен олмакъ мумкюн, – деди Иса.


– Акъайлар, бу ишлерни не ичюн япасынъыз? Биз – сизлерге ошагъан инсанлармыз! Сизлер бош шейлерден вазгечип, ер, кок, денъиз ве олардаки эр шейни яраткъан Тири Аллагъа айланынъыз деп, биз сизге Къуванчлы Хаберни алып кетиремиз.


Дюньяны ве онынъ барлыгъыны яраткъан Алла, ер ве кокнинъ Раббиси олып, инсан къолунен яратылгъан сарайларда яшамай.


– Я Рабби, бизим Алламыз! Сен шан-шурет ве шерефни, эм де кучь-къудретни алмагъа ляйыкъсынъ! Сен бутюн барлыкъны яраттынъ; эр шей Сенинъ истегинънен яратылды ве тири олды.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ