Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Йирмея 31:9 - Мукъаддес Китап

9 Агълай-агълай келеджеклер, мерамет этип, оларны алып кетиреджегим, сув бою дос-догъру ёлдан алып келеджегим, сюрюнмезлер. Мен – Исраильнинъ бабасыдырым, Эфраим – биринджи догъгъан баламдыр.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Йирмея 31:9
43 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Давут бутюн топлашувнынъ огюнде РАББИге шукюр этти ве бойле деди: Я РАББИ, бизим бабамыз олгъан Исраильнинъ Алласы, Санъа асыр-асырдан шукюрлер олсун!


Севгенлеринъ азат олсун деп, къудретинънен оларны къуртар, эм де манъа джевап бер!


О, ерни денъизлер устюнде темеллештирди, дерьялар устюнде оны къатты япып ерлештирди.


Фыравунгъа РАББИнинъ бойле сёзлерини айт: «Исраиль – Меним биринджи догъгъан огълумдыр. Мен санъа бойле айтам: Огълумны, Манъа ибадет этсин деп, йибер. Эгер йибермесенъ, Мен сенинъ огълунъны, биринджи догъгъан огълунъны ольдюририм», – деди.


Кёр адамларны белли олмагъан ёлларындан алып кетеджегим, таныш олмагъан ёлларда юрсетеджегим, оглериндеки къаранлыкъны ярыкъкъа чевиреджегим, къыйыш ёлларыны догъру этеджегим. Олар ичюн япаджакъларым будыр, оларны къалдырмайджагъым.


Кийик айванлар, шакъалларнен девекъушулар Мени шуретлейджек. Сайлагъан халкъымны сувармакъ ичюн, сахрада сув, бакъымсыз ерлерде озенлер акъызаджагъым.


РАББИ, Исраильнинъ Азизи, онынъ Яратыджысы бойле дей: – Огъулларым акъкъында Менден сорайджакъсынъызмы? Къолларымнынъ япкъанлары акъкъында Манъа буюраджакъсынъызмы?


Рабби дей: – Джыйыштырынъыз, темизленъиз, ёлны тегизленъиз, халкъымнынъ ёлундан юрмеге кедер эткен балабан ташларны ве чёплюкни алынъыз.


исраиллилерни теренликтен кечирген не ерде? Атны тегиз чёльден киби, О, оларны алып кетти, ве олар сюрюнмеди.


Бизим Бабамыз – тек Сенсинъ. Ибраим бизни танымаса да, Исраиль бизни къабул этмесе де, Сен, я РАББИ – бизим Бабамызсынъ, эвель-эзельден Адынъ – бизни сатын алгъан Къуртарыджымыздыр.


Амма шимди, я РАББИ, Сен – бизим Бабамызсынъ! Биз – чамурмыз, Сен – чёльмекчисинъ, эпимиз – сенинъ къолларынънынъ ишимиз.


– Мен Озюме айттым ки, сени Озь балам киби саяджагъым, санъа истеген топрагъынъны, чокъ халкъларнынъ энъ аджайип пайыны берип оладжагъым. Мен тюшюндим ки, Манъа «Баба» айтаджакъсынъ, Менден айырылмайджакъсынъ.


Энди кене де Манъа ялварып: «Бабачыгъым! Яшлыгъымдан берли сен ишанчлы ёлдашым эдинъ!


Эфраим къыйметли огълум дегильми, аджеба? Джан-юректен севген балам дегильми? Онъа къаршы чокъ кере айткъан олсам да, оны ич бир вакъыт унутмадым, онынъ ичюн ичим-багърым яна, онъа мерамет косьтеририм, – дей РАББИ.


– О куньлерде ве о заманларда, – дей РАББИ, – Ехуда огъулларынен берабер Исраиль огъуллары келеджек, агълап-сызлап юреджеклер, РАББИни, оларнынъ Алласыны, къыдыраджакълар.


О, Мелекнен курешти ве енъди, агълап, Онынъ мераметини къыдырды. О, Алланы Бет-Эльде тапты ве анда Онен лакъырды этти.


Бундан сонъ Исраиль огъуллары къайтаджакъ ве РАББИни, оларнынъ Алласыны, эм де Давут падишасыны къыдыраджакълар. Олар РАББИден къоркъаджакълар ве сонъки куньлериндеки Онынъ эйилигини буюк урьмет этеджеклер.


Давутнынъ союна ве Ерусалимде яшагъанларгъа исе мерамет ве ярдым рухуны ёллайджагъым. Олар Онъа, озьлери тешип ольдюрген инсангъа бакъаджакълар ве Онынъ ичюн, бирден-бир ольген огълу артындан агълагъанлар киби, агълайджакъ, ольген биринджи догъгъан балагъа киби янаджакъ.


Эпимизнинъ Бабасы бир дегильми? Бизни яраткъан Алла бир дегильми? Ойле олса, не ичюн бири-биримизге хаинлик япамыз? Не ичюн деделеримизге берильген васиетни бозамыз?


Гъарпкъа тараф озь байрагъы тюбюнде Эфраим ордусы озь болюклеринен ерлешсин. Аммихуднынъ огълу Элишама эфраимлилернинъ башлыгъы олсун.


Ешая пейгъамбер Ягъянынъ акъкъында шойле айткъан: Сахрада бир адам къычыра: – Раббининъ ёлуны азырланъыз, кечеджек ерлерини тюм-тюз этинъиз!


Не де бахтлыдыр агълагъанлар. Олар теселли тападжакълар!


Дуваны бойле окъунъыз: Бизим Коклердеки Бабамыз, Сенинъ Мукъаддес Адынъны эр кес сайсын!


Шимди ачлыкъ чеккенлер, не къадар бахтлысыз! Сиз ашап тояджакъсыз! Шимди агълагъанлар, не къадар бахтлысыз! Сиз куледжексиз!


Биз кучьсюз олгъанымызда, бизге Рух ярдым эте. Биз насыл ве не акъкъында дува окъумакъ кереклигини бильмеймиз, амма Рухнынъ Озю инъильдеп, айтылмагъан сёзлернен биз ичюн Алланы чагъыра.


сизлерге Баба олурым. Сизлер Меним огъул ве къызларым олурсыз, – дей Къудретли Рабби.


Сиз – Алланъыз олгъан РАББИнинъ огъулларысынъыз. Тенинъизни кесменъиз, олюлер ичюн янып, козьлеринъизнинъ устюнден сачларынъызны къыркъманъыз.


РАББИнъизге бойле къайтарасызмы, ахмакъ ве акъылсыз халкъ? О – сенинъ Бабанъ дегильми? Сени яраткъан, ясагъан ве асыл эткендир!


Топал аягъы олгъанлар ёлдан таймасын, аксине, шифа тапсын деп, аякъларынъызны догъру ёлгъа къоюнъыз.


адлары кокте язылгъан биринджи догъгъан балаларнынъ топлашувына, эр кесни суд этиджи Аллагъа ве къусурсыз олгъан инсафлы адамларнынъ рухларына якъынлаштынъыз,


Ер юзюнде яшагъан куньлеринде Месих пек багъырып ве козьяш тёкип, Оны олюмден къуртармагъа кучю олгъан Аллагъа ялварды ве дува окъуды. Иса юваш ве иманлы олгъаны ичюн, Алла Онынъ дуваларыны эшите эди.


Тахтнынъ ортасындаки Къозу, чобан киби, оларны бакъаджакъ ве яшайыш сувлары олгъан чокъракъларгъа алып бараджакъ. Алла оларнынъ козьяшларыны бутюнлей силеджек.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ