О заман сенинъ халкъынъны къорчалагъан буюк башлыкъ Микъаиль келеджек. Адамлар дюньяда яшап башлагъан вакъыттан берли шу вакъыткъадже олмагъан беля заманлары оладжакъ. Лякин бу заманда сенинъ халкъынъдан Китапта язылгъанларнынъ эписи къуртуладжакъ.
Башымызгъа буюктен-буюк беля тюшюрип, Сен бизге ве башлыкъ эткен къадыларымызгъа айткъан сёзлеринъни беджердинъ. Ерусалимге кельген беля кок тюбюнде ич бир вакъыт корюльмеген эди.
– Эй, акъсакъаллар, буны динъленъиз, бу топракъта яшагъан эр кес, къулакъ асынъыз: Сизинъ заманынъызда я да деделеринъизнинъ заманында бойле бир шей олдымы?
РАББИ кучьлю сесинен Озь ордусына буюра. Онынъ аскерлери пек чокъ сайылыдыр, Онынъ буюргъанларыны беджергенлер къудретлидир. Не де къоркъунчлыдыр РАББИнинъ буюк куню! Онъа ким даянып олур?