«Мен арамланмадым, Баал путларынынъ артындан юрмедим», – айтаджакъсынъмы? Вадийде озюнъни насыл туткъанынъны бакъ да, не япкъанынъны анъла. Сен анда-мында урулгъан ойнакъ бир деве киби олдынъ,
Мейваларыны ве бол берекетини ашанъыз деп, Мен сизни багъчалар топрагъына кирсеттим. Сизлер исе топрагъыма кирип, оны арамладынъыз, Меним мулькюмни джиренч бир шейге чевирдинъиз.
– «Бир адам апайыны къуваласа, о да кетип, башкъасынынъ апайы олса, биринджи акъайы апайына къайтармы?» – дейлер. Мемлекет бундан арам олмаз эдими? Сен бир чокъ ойнашларынънен ороспуландынъ, лякин кене де Манъа къайт! – дей РАББИ.
Мен къолумны котерип, оларгъа топракъны бермеге ант эттим ве оларны анда алып кельдим, олар исе эр бир юксек тёпе ве талдалы терек тапып, анда къурбанларыны чалып башладылар, Мени ачувландыргъан бахшышларны анда кетирдилер, хош къокъуларны анда чыкъардылар ве тёкюледжек бахшышларыны кетирдилер.